Η ιστορία των Ibaraki αρχίζει πριν δεκατρία χρόνια περίπου, όταν ο Matt Heafy των Trivium θέλησε να δημιουργήσει έναν black metal δίσκο, εκδηλώνοντας την αγάπη του για το συγκεκριμένο είδος. Η όλη διαδικασία πήρε αρκετό χρόνο και στην ολοκλήρωσή της έπαιξαν βασικό ρόλο δύο πράγματα.
Από τη μία η πανδημία, η οποία έδωσε στον Heafy τον απαραίτητο χρόνο ώστε να δώσει όλο του τον εαυτό σε αυτό το project, και από την άλλη ο Ihsahn των Emperor που παρακινούσε συνεχώς τον Αμερικανό, με γιαπωνέζικες ρίζες, μουσικό να ολοκληρώσει το δίσκο γράφοντας τραγούδια πάνω στη δική του κουλτούρα και ιστορία. Ο δίσκος ολοκληρώθηκε και το όνομα αυτού “Rashomon”.
Στο “Rashomon” ο Heafy καταπιάνεται εξολοκλήρου με θέματα που έχουν να κάνουν με θέματα ιστορίας, λαογραφίας και μυθολογίας, με θεούς και δαίμονες, όλα παρμένα από την ιαπωνική κουλτούρα. Και προφανώς ένα τέτοιο εγχείρημα, άκρως προσωπικό και εσωτερικό για τον κιθαρίστα και τραγουδιστή των Trivium, δεν θα μπορούσε να εγκλωβιστεί μονάχα στο στενό κύκλο του black metal και ως εκ τούτου έγινε κάτι πολύ περισσότερο και πολύ μεγαλύτερο από έναν απλό black metal δίσκο.
Σίγουρα δεν θα μπορούσαμε να πούμε πως τα στοιχεία της μουσικής των Trivium δεν βρήκαν τρόπο να εισχωρήσουν στο συνθετικό κομμάτι των Ibaraki. Έτσι κι αλλιώς, μετά από πάνω από είκοσι χρόνια πορείας με αυτή την μπάντα δεν θα ήταν εύκολο για τον Heafy να αποτινάξει εντελώς τις μουσικές καταβολές του, όπως αυτές διαμορφώθηκαν με τους Trivium.
Όμως, από την άλλη, το “Rashomon” παρόλο που δεν είναι ένας ξεκάθαρος και ωμός black metal δίσκος, έχει τόσα extreme metal στοιχεία και τέτοια black απόχρωση στα σημεία που η μουσική ακολουθάει πιο heavy ή πιο metalcore πορεία, που το τελικό αποτέλεσμα πέφτει αρκετά μακριά από το πεδίο δράσης των Trivium.
Και όπως είναι φυσικό, για την εξιστόρηση τέτοιων θεμάτων η μουσική έχει πάρα πολλές εναλλαγές, τόσο στο ρυθμό και στην ένταση όσο και στην κατεύθυνση από το ένα είδος στο άλλο. Δεν είναι λίγες οι φορές που η ένταση πέφτει εντελώς, τα φωνητικά γίνονται καθαρά και η μουσική ακολουθάει εντελώς μελωδικά και ατμοσφαιρικά μονοπάτια, τα οποία φτιάχνουν πανέμορφα μουσικά ηχοτοπία, τα οποία είναι διανθισμένα με λυρικούς, αλλά και επικούς τόνους, τόσο από τη μουσική όσο και από τα φωνητικά.
Από την άλλη, δεν είναι και λίγες οι φορές που η ένταση χτυπάει κόκκινο, είτε με καταιγιστικό παίξιμο σε mid-tempo ρυθμούς είτε με καθαρόαιμα black metal ξεσπάσματα με blast beats. Ανάλογα με την πορεία που ακολουθάει η εξιστόρηση μιας ιστορίας, η μουσική προσαρμόζεται πηγαίνοντας με άνεση και περίσσεια χάρη από το ένα άκρο στο άλλο.
Πέρα, όμως, από αυτά τα δύο άκρα, δηλαδή της απόλυτης έντασης και βαρύτητας και των πανέμορφων λυρικών μελωδιών, επιστρατεύονται και άλλα στοιχεία που εμπλουτίζουν ακόμα περισσότερο το τελικό αποτέλεσμα. Πέρα από τα προαναφερθέντα είδη του heavy black και metalcore, αλλά και της ατμοσφαιρικής μουσικής, θα συναντήσουμε αρκετά σημεία όπου υπάρχει μια πιο progressive διάθεση το παίξιμο, ενώ η εκτεταμένη χρήση πλήκτρων σε πολλές συνθέσεις, δίνει μια πιο ξεκάθαρη συμφωνική νότα στη μουσική.
Επίσης, στο αρχικό και στο τελικό κομμάτι του δίσκου, αλλά και σε διάφορα ιντερλούδια μέσα στα τραγούδια, θα γίνει χρήση πιο παραδοσιακών οργάνων και μελωδιών, θα ακουστούν αντρικά και γυναικεία φωνητικά που μαζί με τη μουσική θα δώσουν μια οπερατική αίσθηση, ενώ θα κάνουν και το πέρασμά τους μελωδίες που φέρνουν σε dark cabaret.
Σε αυτό το επίτευγμα, όμως, ο Heafy δεν θα μπορούσε να είναι μόνος τους κι έτσι επιστρατεύει τη βοήθεια αρκετών μουσικών. Πρώτου και καλύτερου του Ihashn, ο οποίος έχει αναλάβει την παραγωγή του δίσκου, αλλά και κάποια επιπρόσθετα φωνητικά. Τις φωνές τους έχουν δανείσει επίσης και ο Gerard Way των My Chemical Romance, o Nergal των Behemoth, αλλά και η γυναίκα, ο γιος και η κόρη του Ihashn. Από το πρώτο, προσωπικό εγχείρημα του Hefy, όμως, δεν θα μπορούσαν να λείπουν και τα μέλη των Trivium, οι οποίοι προσφέρουν τη δεξιοτεχνία τους καθ’ όλη τη διάρκεια του album.
Μπορεί το “Rashomon” να χρειάστηκε δεκατρία χρόνια για να δει το φως της ημέρας, όμως κάθε ένα τραγούδι αποδεικνύει ότι άξιζε κάθε μέρα αναμονής. Ο Heafy δημιούργησε ένα album μεγαθήριο, το οποίο μας εξιστορεί τις ιστορίες του με εξαιρετική δεξιοτεχνία, στιβαρότητα, βαρύτητα και μελωδικότητα.
Είτε κάποιος ακούσει αυτό το δίσκο γιατί είναι οπαδός των Trivium ή του black metal ή για οποιονδήποτε άλλο λόγο, είναι σίγουρο ότι θα αναγνωρίσει το μεγαλείο αυτού του δίσκου που δημιουργήθηκε μέσα από την αγάπη ενός μουσικού για ένα συγκεκριμένο μουσικό είδος αλλά και μέσα από την εσωτερική του πορεία και αναζήτηση. Το να ακούσετε αυτό το δίσκο είναι μονόδρομος.
8,5/10
Μίνως Ντοκόπουλος
[email protected]
