Οι Βρετανοί death metallers Anakim επιστρέφουν με το δεύτερο άλμπουμ τους “The Elysian Void”. Με μέλη των Basement Torture Killings, Abgott, Bloodshot Dawn και The Drowning, με μια νέα προσθήκη στο πρόσωπο του τραγουδιστή Matt Small και μια πιο εξελιγμένη, τεχνικά έμπειρη και επαγγελματική προσέγγιση δημιούργησαν έναν δυναμικό ήχο. Το συγκρότημα στηρίζεται στην ωμή αγριάδα του ντεμπούτου του “Monuments To Departed Worlds” (2017) και πηγαίνει τα πράγματα σε ένα εντελώς άλλο επίπεδο με το “The Elysian Void”.
Αυτό το μουσικό ταξίδι μέσα από τοπία φαντασίας και φόβου, ιστορίας και τρόμου ξεκινά με το “Of Starlit Shrines”. Υπάρχουν πολλά δυνατά στοιχεία, όλο το συγκρότημα τα δίνει όλα αλλά είναι δύσκολο να μην τονίσεις τις κιθάρες πάνω από οτιδήποτε άλλο. Κατέχουν πρωταγωνιστικό ρόλο προσφέροντας ένα επιθετικό και περίπλοκο αποτέλεσμα. Ακολουθεί στο ίδιο στυλ το “Infinite Realities” όπου τεχνικά εντυπωσιάζουν. Τα σόλο κιθάρας στα δυο πρώτα κομμάτια είναι αξιοσημείωτα.
Το κύριο πρόβλημα με αυτό το άλμπουμ είναι η διάρκεια εκτέλεσης των κομματιών. Το τεχνικό death metal είναι δύσκολο στο να διατηρήσει το ενδιαφέρον του ακροατή. Μετά τα δύο πρώτα τραγούδια, τα “Casualties Of An Ascendant War” και “The Auguries Of Virgin Soil” βυθίζονται σε μια ατελείωτη συλλογή από βιρτουόζικα riffs και τεχνικά μοτίβα drums που θα σας κάνουν να αναρωτιέστε πότε θα τελειώσουν. Τα “Bearer Of A Sacred Flame” και “Malformed Chthonic Dream” καταφέρνουν να γυρίσουν το ενδιαφέρον αλλά και πάλι η διάρκειά τους είναι απαγορευτική.
Το πενταμελές συγκρότημα παίζει μια μορφή progressive death metal. Η αντιπαράθεση αγριάδας και μελωδίας δεν είναι ποτέ εύκολη για μια metal μπάντα. Σε αυτά τα οχτώ κομμάτια προσπαθούν να κρατήσουν τις ισορροπίες ξεφεύγοντας σε διάρκεια για τέτοιου είδους μουσικής. Θα μπορούσαν να κόψουν τουλάχιστον ένα λεπτό στο καθένα, γιατί κουράζουν.
Στους στίχους γράφουν για αρχαίους θεούς, κοσμικές πύλες, γόνιμες θεότητες και υπαρξιακά ερωτήματα για την εύρεση της ανάστασης στον θάνατο και την καταστροφή. Μουσική και στίχοι ισορροπούν μεταξύ δυσπιστίας και πλήξης προσφέροντας μια κουραστική εμπειρία για τον ακροατή. Ίσως την επόμενη φορά να καταφέρουν περισσότερα με λιγότερα για να κερδίσουν τους οπαδούς της ακραίας metal μουσικής σκηνής.
5/10
Νίκος Λίλλης
[email protected]
