Με τους Καναδούς doom/gothic metallers Deathwhite υπάρχει μονάχα μια σχέση αγάπης. Ακόμα θυμάμαι τι shock είχα πάθει όταν είχε πέσει τυχαία στα χέρια μου το ντεμπούτο τους “For A Black Tomorrow” εν έτει 2017, το οποίο ένα χρόνο αργότερα το επανακυκλοφόρησε η Season Of Mist. Προ διετίας κυκλοφόρησαν το επίσης πολύ καλό “Grave Image” και αισίως φτάνουμε στην φετινή, τρίτη ολοκληρωμένη τους δουλειά, η οποία φέρει τον τίτλο “Grey Everlasting”.
Στον τρίτο τους δίσκο λοιπόν οι Καναδοί πήραν τον πυρήνα του ήχου τους, μια μίξη μελωδικού gothic/doom metal και τον επέκτειναν ένα βήμα παραπέρα. Σε αυτές τις νέες συνθέσεις ο ακροατής θα βρει τις ίδιες επιρροές που έκαναν την προηγούμενη δουλειά της μπάντας τόσο ευχάριστη. Ο λόγος λοιπόν πάει στους Paradise Lost, Anathema, Katatonia, Amorphis και πολλούς άλλους, αλλά σε αυτές έχουν πλέον ενσωματωθεί άλλα στοιχεία όπως για παράδειγμα η μεγαλύτερη και καλύτερη χρήση των keyboards με σκοπό να δημιουργήσουν ομορφότερα, ατμοσφαιρικά ηχοτόπια καθώς επίσης και η χρήση εναλλακτικών φωνητικών αποδόσεων όσον αφορά αυτές που ακολουθεί ο frontman της μπάντας. Το τελικό αποτέλεσμα είναι ένα άλμπουμ που είναι πιο ποικιλόμορφο και πιο πλούσιο σε υφή σε σχέση με την προηγούμενη κυκλοφορία τους.
Τα τραγούδια του “Grey Everlasting”, όπως προείπα, είναι άκρως καλογραμμένα και υποβλητικά, κάνοντας τα το λιγότερο συναρπαστικά! Τα μελωδικά leads και τα solos είναι χαρακτηριστικά του δείγματος της μουσικής τους, πλημμυρίζουν τον ακροατή με μια πηγαία συγκίνηση, ενώ τα πλήκτρα – όπως προείπα – «στρώνουν» τη μουσική χάρη στην πλούσια ενορχήστρωση τους. Θα μπορούσε κανείς να πει ότι είναι πολύ ικανοποιητική και ανταμείβει σε μεγάλο βαθμό τον πιο απαιτητικό ακροατή.
Οι πιο heavy και οι πιο επιθετικές πτυχές της μπάντας, εκδηλώνονται είτε με blast beats είτε με riffs πιο «τραχιά» σε σχέση με αυτά που μας έχουν συνηθίσει, τα οποία όμως χρησιμοποιούνται με φειδώ. Όταν εμφανιστούν, ενσωματώνονται πλήρως στην υπόλοιπη μουσική, δίνοντας έμφαση στο συναίσθημα και την ατμόσφαιρα. Με αυτόν τον τρόπο οι Deathwhite «κλείνουν το μάτι» προς τους Agalloch (RIP) και τους Alcest, παρά τις εμφανείς μουσικές διαφορές.
Το “Grey Everlasting” βρίσκει τους Deathwhite να εξελίσσονται και να κάνουν το βήμα μπροστά. Τα πάντα σχετικά με αυτό το άλμπουμ, από την ηχογράφηση, τα πολύ καλά παιξίματα των μουσικών και βεβαίως την εξαιρετική σύνθεση των τραγουδιών, είναι ένα βήμα προς τα πάνω για το συγκρότημα. Πρόκειται για την πιο ολοκληρωμένη και εντυπωσιακή δουλειά τους μέχρι σήμερα. Μην την χάσετε!
8/10
Νίκος Σιγλίδης
[email protected]
