Αλήθεια, σε πόσους από εσάς το όνομα του Simon McBride λέει κάτι; Νομίζω ότι μάλλον πρέπει να σας τον συστήσω. Ο Simon λοιπόν φίλοι μου κατάγεται από το αγαπημένο μου Belfast στην Βόρεια Ιρλανδία, ένα μέρος του οποίου η μουσική είναι άρρητα συνδεδεμένη με καλλιτέχνες/κιθαρισταράδες όπως είναι ο Gary Moore και ο Rory Gallagher αλλά και με σχήματα όπως είναι οι Thin Lizzy, οι Stiff Little Fingers και φυσικά οι U2.
Εγώ με τον Simon όμως ήρθα σε επαφή με τον δίσκο “Second Skin” από τους Snakecharmer, όταν αυτός εντάχθηκε στο δυναμικό τους αντικαθιστώντας τον Micky Moody (ex–Whitesnake). Για να κλείσω απλά την εισαγωγή μου γύρω από αυτόν απλά θα αναφέρω ότι στα δεκαπέντε του κέρδισε τον διαγωνισμό του περιοδικού Guitarist, “Young Guitarist of The Year”, με την εμφάνιση του, ηχογράφησε όντας πιτσιρικάς με τους Sweet Savage του Vivian Campbell (Dio, Def Leppard) δύο άλμπουμ όταν αυτοί επανενώθηκαν (σ.σ.: σε ηλικία μόλις δεκαεπτά ετών) ενώ φέτος ανακοινώθηκε ως προσωρινός αντικαταστάτης του Steve Morse στους Deep Purple, αφού ο Morse βρίσκεται στο πλάι της γυναίκας του η οποία μάχεται με τον καρκίνο. Άρα μόνο τυχαίος δεν είναι!
Το “The Fighter” αποτελεί τον τελευταίο του προσωπικό δίσκο, που αν δεν κάνω λάθος, έχουν προηγηθεί άλλοι τέσσερις. Παρέα με τους φίλους του Marty McCloskey στα τύμπανα και τον Dave Marks στο μπάσο, ο ίδιος αναλαμβάνει κιθάρα και lead φωνητικά. Ο άνθρωπος είναι ένας εξαιρετικός βιρτουόζος, που πέραν όλων των χαρισμάτων που έχει, ξέρει να κάνει το πιο δύσκολο: να γράφει εξαιρετικές συνθέσεις που σε κάνουν να κουνάς ρυθμικά το κεφάλι σου στο άκουσμα τους. Αν φίλε αναγνώστη και φίλη αναγνώστρια ψάχνεις να ακούσεις έναν εξαιρετικό hard rock δίσκο με πάμπολλα στοιχεία από το blues rock, ο Simon και η παρέα του είναι εδώ για εσένα και το “The Fighter” είναι το άλμπουμ που ψάχνεις. Φανταστείτε λοιπόν πως έχετε να κάνετε με τον ΑΠΟΛΥΤΟ διάδοχο των Gary Moore και Rory Gallagher, επηρεασμένο κατά βάση από την μουσική των Thin Lizzy αλλά με μπόλικα ψήγματα από μπάντες τύπου Thunder και Blackstar Riders.
Πρέπει να ακούσετε οπωσδήποτε τα κομμάτια “High Stakes” (σ.σ.: ο ύμνος του δίσκου και το ανάλογο video clip), “Let Me Go” (σ.σ.:μπαλαντάρα από τις λίγες), “100 Days”, “King Of The Hill” & “Back To You”. Αν έχετε ακούσει αυτά και δεν σας αρέσει το υλικό, μάλλον κάποιο πρόβλημα ακοής θα έχετε, να είστε σίγουροι! Προσέξτε, όχι ότι ο υπόλοιπος δίσκος έχει κάτι, αλλά αυτά ξεχώρισα εγώ.
Κάντε την χάρη στον εαυτό σας και βρείτε να ακούσετε το “The Fighter”. Από τα καλύτερα άλμπουμ που κυκλοφορούν σε αυτό το ηχόχρωμα, που αν είστε λάτρεις του, θα σας κερδίσει για πλάκα.
8,5/10
Νίκος Σιγλίδης
[email protected]
