Σωτήριο έτος 2011… Οι κύριοι Micky Moody και Neil Murray, αμφότεροι πρώην μέλη των Whitesnake, αποφασίζουν την δημιουργία ενός super group το οποίο θα συμπλήρωναν οι Laurie Wisefield (Wishbone Ash), Harry James (Thunder, Magnum), Adam Wakeman (Ozzy Osbourne) και Chris Ousey (Heartland). Αυτοί λοιπόν είναι οι Snakecharmer. Δυο χρόνια μετά κυκλοφορούν το πολύ καλό ομώνυμο ντεμπούτο τους και τώρα επιστρέφουν με το “Second Skin”, έναν πραγματικά θεσπέσιο δίσκο.
Για όσους δεν έχουν επαφή με την μουσική τους σχήματος, απλά φανταστείτε μια μίξη blues/hard rock γεμάτο μελωδίες, στο ύφος των Bad Company, πρώιμων Whitesnake, Deep Purple, Foreigner και Thunder κατά την προσωπική μου άποψη. Βέβαια τολμώ να πω πως χρησιμοποιούν και κάποια soul περάσματα που απλά συναρπάζουν.
Πρώτη ουσιαστική διαφορά για το νέο δίσκο σε σχέση με τον προκάτοχο του είναι το κιθαριστικό κομμάτι, μιας και ο Micky Moody έχει αποχωρήσει και αντικαταστάτης του είναι ο 38χρόνος Ιρλανδός κιθαρίστας Simon McBride, τον οποίο ακούγοντας τον κανείς παθαίνει πλάκα! Δυναμικός, με χαρακτηριστικό παίξιμο, και αν για πολλούς μπορεί να θεωρηθεί υπερβολή, ο διάδοχος του τιτανοτεράστειου συμπατριώτη του, Gary Moore. Υπήρξαν στιγμές μέσα στο δίσκο που αναρωτιόμουν πραγματικά μήπως αναστήθηκε ο μακαρίτης και ξαναέπιασε την εξάχορδη θεά.
Δεύτερη ουσιαστική διαφορά για το “Second Skin” είναι ότι οι Snakecharmer καταφέρνουν να κρατήσουν τους οπαδούς του πρώτου άλμπουμ (για πλάκα) και να κερδίσουν ακόμα περισσότερους, αφού όσοι ήλπιζαν να ακούσουν ποιοτικό, καλοπαιγμένο, γεμάτο πάθος hard rock με blues αναφορές, εδώ θα βρουν αυτό που ζητάνε.
Κιθάρες από άλλο πλανήτη, hammond και πλήκτρα “να δένουν γλυκά” τις συνθέσεις, ένα ρυθμικό session να ακολουθεί ευλαβικά και έναν απερίγραπτο Chris Ousey να δίνει μια τεράστια ερμηνεία καθ’ όλη την διάρκεια του δίσκου, επιβεβαιώνοντας από την μια πόσο τεράστιος τραγουδιστής είναι και από την άλλη πόσο υποτιμημένος στο γενικότερο σύνολο. Ακούστε για παράδειγμα κομμάτια όπως είναι τα “Sounds Like A Plan”, “Are You Ready To Fly”, “Follow Me Under” (σ.σ.: τι κομματάρα είναι αυτή;;;), “Hell Of A Way To Live”, “Fade Away” (σ.σ.: τρελή bluesιά), “Dress It Up” και “Punching Above My Weight” ως ένα απλό δείγμα, το οποίο είμαι σίγουρος θα σας πείσει στο έπακρο.
Εγώ σας το προτείνω ανεπιφύλακτα! Είναι μια εξαιρετική δουλειά την οποία είμαι σίγουρος πως θα λατρέψετε!
8.5/10
Νίκος Σιγλίδης
[email protected]
