Με αυτό το παράξενο όνομα, οι Arsenic Unbirthday από την πόλη Cagliari της Ιταλίας κυκλοφόρησαν το πρώτο επίσημο ΕΡ τους με το όνομα “Ravens And Writing Desks”. Οι Arsenic Unbirthday, μία δηλητηριώδης alternative rock μπάντα, όπως οι ίδιοι συστήνονται, δημιουργήθηκαν πριν κάμποσα χρόνια από τον κιθαρίστα Nick Farlight και την τραγουδίστρια Mary Red Mallow. Αφού πέρασαν από πολλές αλλαγές στο line up τους καθώς και από αλλαγές ονόματος, έχοντας συνεργασίες με πολύ γνωστούς μουσικούς, διάφορα side projects, αλλά και μία ηχογράφηση ενός promo στα πολύ γνωστά Death Island Studios στη Δανία, οι Arsenic Unbirthday υπέγραφαν εν τέλει με την Epictronic και κυκλοφόρησαν το “Ravens And Writing Desks”. Το εν λόγω ΕΡ αποτελείται από έξι κομμάτια, τα οποία είναι από τη μία τόσο γνώριμα στον ήχο (π.χ. Within Temptation και Evanescence) και από την άλλη είναι τόσο περίεργα και φρέσκα. Για παράδειγμα, το ΕΡ ξεκινά με μία μπαλάντα, ‘My Enemy’, η οποία στο τέλος καταλήγει σε electro/disco, ήχος με τον οποίον ξεκινά το επόμενο κομμάτι ‘Unnecessary Pain’. Το ‘Imperfect’ ξεχωρίζει για το εύρος που επιδεικνύει η Mary Red Mallow στη φωνή της, το ‘Another Sin to Hide’ για το πιασάρικο ρεφρέν του που κινείται σε πιο έντονους ρυθμούς από το υπόλοιπο μπαλαντοειδές κομμάτι, το ‘Leaves Beneath’ για το πολύ καλό συνδυασμό synthesizers-drums-μπάσο, ενώ το ‘Sparklet’ για τον ambient ήχο του. Τα τραγούδια υιοθετούν όλα έναν ηλεκτρονικό ήχο, ο οποίος συνάμα είναι σκοτεινός, όπως άλλωστε ταιριάζει και στο είδος του alternative rock που πρεσβεύει το συγκρότημα. Η μελωδική και αιθέρια φωνή της Mary Red Mallow ταξιδεύει τον ακροατή σε μία φανταστική και παραμυθένια χώρα, ενώ ο ηλεκτρονικός ήχος σε συνδυασμό με τα drums και ειδικά το μπάσο, δίνουν μία φρέσκια ακουστική αίσθηση. Ωστόσο, οι mid-tempo ρυθμοί του δίσκου και η ανυπαρξία ουσιαστικών εναλλαγών κάπου κουράζουν, χωρίς να προσθέτουν κάτι το ιδιαίτερο στο δίσκο αυτό. Συνολικά, πρόκειται για μία φρέσκια και κάπως ενδιαφέρουσα δουλειά, η οποία, όμως, δεν μπορεί να χαρακτηριστεί από πρωτοτυπία. Παρόλο που ο δίσκος είναι ευχάριστος στο άκουσμά του, παράλληλα είναι πολύ υποτονικός και ίσως μονότονος. Ατμοσφαιρικό και ειδικότερα πολύ μελωδικό electro pop/rock, πολύ καλή προσπάθεια, αλλά όχι κάτι το εντυπωσιακό. Στα συν του δίσκου ο επαγγελματισμός όλων των μελών που φαίνεται στο παίξιμό τους.
6/10
Αλίκη Μαξούτογλου
