Ανάμεσα σε δέκα-δεκαπέντε promo που θα έχει ο φάκελος του μήνα, πάντα υπάρχουν κάποια που θα ξεχωρίσουν και άλλα που δεν θα διαφέρουν σε τίποτα από τις δεκάδες δουλειές που βαίνουν καθημερινά στα ράφια πλέον. Κάπως έτσι και οι Revoker δεν διέφεραν σχεδόν καθόλου από αυτό το κύμα metal που υπάρχει την τελευταία δεκαετία. Γενικότερα το όλο στυλ της μπάντας ήταν καλό. Δυναμικό και βάζω στοίχημα πως σε live έκδοση τα κομμάτια θα σε κατακτούν στο διπλάσιο. Τα φωνητικά ημί-καθαρά και οι κιθάρες με αρκετά metal ήχο. Τι να πω; Τα πρώτα έξι κομμάτια, ήταν καλά. Ωραίες συνθέσεις για το είδος τους, αλλά όπως καμιά φορά η έλλειψη αλατοπίπερου αφήνει το φαγητό αδιάφορο, έτσι κι εδώ ενώ η δουλειά δεν έμπαζε από κάπου, κάτι έλειπε τελικά για να με κερδίσει ίσως κάτι πολύ μικρό. Έφτασα κι εγώ έβδομο κομμάτι για να πω πως το “Cold Embrace” μου άρεσε αρκετά σαν κομμάτι. Η εισαγωγή μου έφερε κάτι από Pantera και γενικά τα riff του ξεχώριζαν με όλα τα προηγούμενα του δίσκου. Προς υπεράσπιση δική μου αλλά και του ίδιου του δίσκου, οφείλω να ομολογήσω πως αν τα φωνητικά ήταν λίιιγο πιο εμπνευσμένα, κατά πάσα πιθανότητα, το αποτέλεσμα θα ήταν υπερβολικά καλύτερο. Το “Nature Of The Beast” κυρίως στη γέφυρα του σόλο ήταν τρομερό, και θα του έβαζα και την κονκάρδα του “Καλύτερου κομματιού του δίσκου”. To “Don’t Want It” είχε μια αύρα Metallica “St.Anger”, αλλά και τώρα που το σκέφτομαι όλα τα κομμάτια λίγο πολύ κρύβανε αυτή την “αύρα”. Η εισαγωγή του “Not Be Moved” ήταν πολλά υποσχόμενη για κάτι πιο σκοτεινό και εμπνευσμένο, τελικά όμως για μια ακόμη φορά με τη γλύκα έμεινα. Λίγα πράγματα και λίγες οι εντυπώσεις γι’ αυτή τη δουλειά. Ωραία μπάντα αλλά τις λείπει αυτό το «κάτι» για να ξεχωρίσει. Οι συνθέσεις είναι ιδανικές για χαμό σε live αλλά μια εμπεριστατωμένη ακρόαση στο σπίτι δε νομίζω πως έχει πολλά να προσφέρει. Υ.Γ. Δίσκος του 2011 που έρχεται τώρα για κριτική; Μάλλον κάποιοι το έχουν χάσει…
4/10
Ντένια Παλαιολόγου
