Σαν να ακούς άλλο συγκρότημα. Μόλις πέρσι παρουσίασα το ντεμπούτο των Rhodium στο περιοδικό μας “Scream Into The Void” και σε έναν χρόνο τολμώ να πω ότι αν δεν ήξερα ότι μιλάμε για το ίδιο συγκρότημα χαλαρά θα μπορούσα να φανταστώ ότι μιλάμε για μια άλλη μπάντα. Πρακτικά βέβαια μιλάμε για μια άλλη μπάντα μιας και εκτός από τον κιθαρίστα / ιδρυτή Λουκά Αντωνίου κανένα άλλο μέλος από εκείνη την σύνθεση δεν παρέμεινε με πιο τρανταχτή μεταγραφή αυτή του Mike Liva στα φωνητικά (το κρατάμε αυτό).
Στα του άλμπουμ λοιπόν. Στο “Sea Of The Dead” οι Rhodium κουβαλούν περήφανα την στάμπα του US power χωρίς όμως να αυτοπεριορίζονται σε αυτό. Υπάρχουν στιγμές που ο ήχος τους γίνεται αρκετά πιο σκληρός αλλά και άλλες που δίνουν χώρο σε πειραματισμούς. Από την μια λοιπόν έχουμε κομμάτια όπως το “Man Of Honor” που κάνει κρα όσον αφορά την Αμερικανίλα του και το στακάτο κεντρικό ριφ του. Από την άλλη έχουμε κομμάτια όπως το “Emperor’s Sacrifice” που έχουν μια πιο συμφωνική βάση ή το “Tapestry Of Time” που είναι μια πανέμορφη μπαλάντα.
Σε όλα αυτά πάνω πατάει η ΦΩΝΑΡΑ του Liva που για τον συντάκτη είναι ένας από τους καλύτερους τραγουδιστές σήμερα σε παγκόσμιο επίπεδο. Ο άνθρωπος μπορεί να κάνει τα πάντα και το αποδεικνύει με αυτόν τον δίσκο περίτρανα.
Υπάρχει μεγάλη ποικιλία στις συνθέσεις και το συγκρότημα έχει εμπλουτίσει κάποιες από αυτές με guests μουσικούς όπως το Ματθαίο Δακουτρό (Art Of Simplicity) στο βιολί και την Ηλιάνα Τσακιράκη (Enemy of Reality) στα φωνητικά. Όλα αυτά δένουν με μια αξιοπρεπή παραγωγή που δίνει χώρο σε όλα τα όργανα να ακουστούν ξεκάθαρα μεταξύ τους.
Με το “Sea Of The Dead” οι Rhodium τολμώ να πω ότι μπαίνουν με άνεση στα μεγάλα σαλόνια του heavy metal. Είναι δεδομένα ένα μεγάλο βήμα εμπρός και για μένα ήδη ένα από τα αγαπημένα άλμπουμ τις νέας χρονιάς.
8,5 / 10
Μιχάλης Νταλάκος
