Έπειτα από είκοσι δυο χρόνια παρουσίας και σχετικά λίγων κυκλοφοριών, οι Γερμανοί Dreamtide κυκλοφόρησαν το τέταρτο studio album τους με τίτλο “Drama Dust Dream”. Για όσους τους γνωρίζουν, τόσο μέσα από τους δίσκους όσο και την ιστορία των μελών της μπάντας, αναμένουν όχι κάτι λιγότερο από κλασικό, μελωδικό hard rock, ιδίως έπειτα από την τελευταία τους κυκλοφορία, “Dream Αnd Deliver” το 2008. Πράγματι, ο νέος δίσκος αποτελείται από δώδεκα συνθέσεις με ήχο που παραπέμπει σε προηγούμενες δεκαετίες.
Τραγούδια όπως το “Spin”, το “Dawn”, το “One Rule” και το “Around” χαρακτηρίζονται από αρκετό συναισθηματισμό, μελωδία και οδηγούν τον ακροατή σε νοσταλγικές συνθέσεις των δεκαετιών 1980 – 1990. Επίσης, συνθέσεις όπως το “All Of Us” και “Merciless Sun” είναι χαρακτηριστικές του είδους με κλασικά πιασάρικα riffs. Η κλασική σε ισπανικό ρυθμό κιθάρα στο “Ni Dos Ni Agua” και η κιθαριστική σύνθεση στο ορχηστρικό “A Fairy Prank” δίνουν μία διαφορετική αίσθηση από ότι έχουμε συνηθίσει από τους Γερμανούς κατά το παρελθόν. Το album κλείνει με το πιο δυνατό (σ.σ.: συγκριτικά με τα προηγούμενα) “Leisure Saints”. Συνολικά, όμως, το album θα μπορούσε ενδεχομένως να ήταν καλύτερο σε ότι αφορά τις συνθέσεις του, ιδίως έπειτα από τόσα χρόνια απουσίας. Χωρίς να είναι απογοητευτικό, δεν είναι κάτι αξιομνημόνευτο. Ως επί το πλείστον κινείται σε ένα γνώριμο ύφος, αλλά με αρκετά σημεία τα οποία είναι αρκετά πιο μελωδικά και χαμηλότερου ρυθμού από ότι στο παρελθόν, με εξαίρεση το πρώτο και τελευταίο κομμάτι του album.
Αναμένονται περισσότερα από μπάντες του ύψους των Dreamtide και με κυκλοφορίες όπως το “Dream and Deliver”. Κομμάτια όπως το “Leisure Saints” δηλώνουν την κλάση των Γερμανών και επομένως ορχηστρικά διάφορα θα μπορούσαν να παραλειφθούν ή να ενσωματωθούν ως εισαγωγή μέρη σε άλλα κομμάτια, ώστε να μην μπορούν να χαρακτηριστούν ως fillers. Επίσης, όποτε οι Γερμανοί ανεβάζουν λίγο τους τόνους, δίνουν πολύ ωραία κομμάτια και αυτό είναι κάτι που μάλλον λείπει από τον δίσκο αυτό.
6/10
Αλίκη Μαξούτογλου
[email protected]
