AlbumsΚριτικές

Inhuman – Contra (Alma Mater)

Περνώντας σε πιο ευρωπαϊκά εδάφη, ταξιδεύουμε στην Πορτογαλία. Σε κάτι πιο μελωδικό και πιο gothic. Ο λόγος για τους Inhuman, μια πενταμελής gothic metal. Σχηματίστηκαν το 1992, όπου και ήταν και ενεργοί για μία δεκαετία κυκλοφορώντας δυο demos και δυο full-length albums. Ενώνονται πάλι το 2008, όπου σε διάστημα τριών χρόνων κυκλοφορούν ακόμη ένα demo. Από το 2017 μέχρι και σήμερα έχουν κυκλοφορήσει το τρίτο τους full-length album. Το δυναμικό της μπάντας αποτελούν οι Rogério Sequeira (ex-Bell Witch) στο μπάσο, José Vairinhos στα τύμπανα, João Pedro στις κιθάρες, Diogo Simões (Dawnrider) στα πλήκτρα, ενώ στα φωνητικά βρίσκεται ο Pedro Garcia.

Στην συγκεκριμένη δισκοκριτική θα αναλύσουμε το τρίτο τους full-length album ονόματι Contra. Για αρχή να αναφέρω πως για gothic metal, έχει έναν πολύ διαφορετικό αέρα. Ενώ περίμενα να ακούσω κάτι πιο συναισθηματικό, επικρατώντας κυρίως το μελαγχολικό συναίσθημα, ακούω κάτι με αρκετά μεγάλη δόση ενέργειας. Πιο πολύ θα το κατηγοριοποιούσα ως epic, παρά ως gothic metal. Είναι μια περίεργή για εμένα κυκλοφορία, χωρίς να είμαι σίγουρος αν μου αρέσει ή όχι. Σαφώς και υπάρχουν κάποια στοιχεία που από μόνα τους είναι αρκετά να κρίνουν αυτή την κυκλοφορία.

Ας ξεκινήσουμε με το εικαστικό.  Αρκετά επιβλητικό απεικονίζοντας έναν σκελετό με στεφάνι αγίου και φίδια στα πόδια του. Σίγουρα όχι κάτι και τόσο πρωτότυπο αλλά η απόδοση του έγινε αρκετά καλά. Περνώντας στα τεχνικά χαρακτηριστικά, συναντάμε μια αρκετά προσεγμένη, ισορροπημένη και καθαρή παραγωγή. Οι εντάσεις στα δέοντα επίπεδα, ώστε να μπορείς να διακρίνεις εύκολα το κάθε μουσικό όργανο. Αν και για να είμαστε ειλικρινής, τα πλήκτρα και οι κιθάρες «κουβαλάνε» ολόκληρη την κυκλοφορία.

Δυο πράγματα είναι που με χαλάνε και τα θεωρώ αρκετά αρνητικά. Αρχικά, το γεγονός πως δεν υπάρχει μια σταθερή συναισθηματική ροή στα κομμάτια. Για να σας  δώσω να καταλάβετε, κομμάτια σαν το N.F.D.A, που ίσως και να ήταν και το πιο gothic metal κομμάτι του album, δίνουν την αίσθηση, πως γράφτηκαν τυχαία. Και σαν να μην είναι μόνο αυτό, τα φωνητικά δυστυχώς δεν έχουν καλύτερη μοίρα. Μπορώ να δω μια βελτίωση στα πιο ήρεμα κομμάτια και κυρίως σε αυτά που είναι στην μητρική τους γλώσσα αλλά στο σύνολο τους δεν τα θεωρώ κάτι το ιδιαίτερο.

Κλείνοντας αυτή την δισκοκριτική, το τελικό αποτέλεσμα είναι ένα μέτριο album, που το χάνει σε λεπτομέρειες. Βασικότερο βήμα προς βελτίωση θα ήταν ο Pedro να πειραματιστεί και με κάποιον διαφορετικό τρόπο στα φωνητικά. Να κρατήσει τα καθαρά σημεία του, που πιστεύω πως είναι και τα καλύτερα, και να χτίσει πάνω σε αυτά. Είναι άσχημο, άδικο και δυσάρεστο σε όλους το να υπάρχει μια τόσο καλή μουσική υπόκρουση αλλά το να μην ικανοποιούν τα φωνητικά. Ας ελπίσουμε στην επόμενη κυκλοφορία να λάβουν υπόψιν τους, τα οποιαδήποτε σχόλια και να μας παρουσιάσουν κάτι ανάλογο της δυναμικότητάς τους.

5,5/10
Γιώργος Χατζηϊωαννίδης
gchatzis21@icloud.com

whale_728x90 - 728|90|whale_728x90|||bothRodStudios_728x90 - 728|90|RodStudios_728x90|||bothhaursen2 - 728|90|haursen2||https://www.facebook.com/HaursensGuitarWorkshop/|bothGreekrebels Banner 07052021-728×90 - 728|90|Greekrebels Banner 07052021-728×90||https://www.greekrebels.gr/epikoinonia/|bothnano designs 728×90 - 728|90|nano designs 728×90||https://www.facebook.com/Nanodesignart/|both
20000
110

Related posts

Leave a Comment

Leave a review

X