Τι έχουμε καιρό να ακούσουμε και οι μπάντες που παίζουν αυτό το είδος τείνουν υπό εξαφάνιση…; Μα φυσικά Death! Άλλη μία μπάντα ξεπροβάλει λοιπόν από το πουθενά κάνοντας τα πρώτα της βήματα παίζοντας τεχνικό Death με επιρροές που ακουμπούν λίγο πολύ και Αμερική και Σουηδία. Η τετράδα από την Κόστα Ρίκα με αυτόν τον δίσκο βάζει γερά θεμέλια, δείχνοντας το τι μπορεί να δημιουργήσει κάποιος χωρίς την υποστήριξη από τις εταιρίες. Δυνατός αρκετά old school ήχος, με τεχνικά σημεία και μελωδικά solo. Το θέμα όμως δεν είναι το τι παίζουν, αλλά το πως, μιας και για μπάντα με μόλις δύο χρόνια πορεία έχουν αρκετά επαγγελματικό ήχο και ιδέες, με την παραγωγή να μην διαφέρει από τις καλύτερες στο Death Metal (ίσως μια μικρή ένσταση για τα ντραμς που δεν ακούγονται όσο “ζωντανά θα τα ήθελα”). Μεγάλη έμφαση έχει δοθεί επίσης στις groovy μπασογραμμές, που δίνουν τον δικό τους χαρακτήρα σε έναν δίσκο που έτσι και αλλιώς είναι ευχάριστος. Στο δια ταύτα, έχουμε να κάνουμε με μία μπάντα που ναι μεν ξέρει τι παίζει, αλλά δεν έχει βρει ακόμα τον ήχο της, κάνοντας τους Inhuman ένα με το σύνολο. Χωρίς να σας απογοητεύσει αυτό, το “Course Of Human Destruction”, ακούγετε πολύ καλά για τους σκληροπυρηνικούς οπαδούς του είδους εκεί έξω. Τώρα για εμάς που τείνουμε σε άλλες υποκατηγορίες, ίσως βρούμε τον πρώτο δίσκο των Νοτιοαμερικάνων κάπως κοινό.
7/10
Αλέξανδρος Κωνσταντουράκης
