Πρώτη εμφάνιση για τους Γάλλους Nord με αυτό το υπέροχο ντεμπούτο που υπόσχεται πολλά για τη μετέπειτα πορεία τους. Και σκάει ακριβώς στην κατάλληλη χρονική στιγμή, σε μία περίοδο που η Γαλλία έχει αρχίσει να μετατρέπεται σε υπολογίσιμη δύναμη στο χώρο του progressive/post rock.
Βέβαια σαν δίσκος το “And Now There‘s Only A River Left Behind” δε στέκεται αποκλειστικά σε αυτά τα δύο είδη. Ναι, έχει σαν βασικό πυρήνα το progressive. Από κει και πέρα όμως ξεκινάει την εξερεύνηση σε περισσότερα και πιο πολύπλοκα (αλλά ευάκουστα) μουσικά μονοπάτια παίζοντας με διάφορες ατμοσφαιρικές εναλλαγές του “-core” ιδιώματος, όπως mathcore και λίγο πιο υποσυνείδητα metalcore, χωρίς απαραίτητα το δεύτερο να περιλαμβάνει mainstream περάσματα. Προσπαθεί μέχρι ενός σημείου να γίνει τεχνικό, αλλά γνωρίζει πως προκειμένου να επιτύχει πρέπει να αφήσει στην άκρη τα μουσικά πτυχία και να αφοσιωθεί σε αυτό που απαιτεί ο ακροατής από μία πολυποίκιλη κυκλοφορία χωρίς να τον κάνει να βαρεθεί. Γι’ αυτό και οι Nord τολμούν να συμπεριλάβουν και λίγο πιο «επικίνδυνα» είδη όπως είναι π.χ. το alternative, με σημεία να θυμίζουν έντονα Muse και Audioslave.
Παρ’ όλα αυτά καταφέρνουν να εξισορροπήσουν τα ακούσματά τους που ομολογουμένως είναι άφθονα και διαφορετικά μεταξύ τους. Από τους συμπατριώτες τους Gojira και την πολυπλοκότητα των The Ocean, στις αναφορές σε Architects και ή ακόμα και Radiohead, το album ακολουθεί μία εξελικτική (θα ‘λεγε κανείς) πατέντα, καθώς αλλιώς ξεκινάει και αλλιώς καταλήγει. Από καθαρά μοντέρνα progressive αισθητική με κομμάτια τύπου “The Quiet Walker” και “Ghost” σε πιο απλοϊκές μπαλαντοειδείς συνθέσεις όπως “Watch This Burn“ και το καταπληκτικό (αλλά δυστυχώς σύντομο) “Xibalba“, το “And Now There‘s Only A River Left Behind“ απευθύνεται σε παραπάνω από μία γκάμα ακροατών, έχοντας πάντα ως βασικό γνώμονα το μοντέρνο post/alternative.
Συμπεραίνοντας, έχουμε να κάνουμε με μία πολύ καλή περίπτωση μπάντας, της οποίας το μόνο που πιστεύω ότι λείπει είναι ένα αξιοπρεπές promotion. Όλα τα υπόλοιπα τα διαθέτουν σε αφθονία. Το αν είναι “must” ή όχι για αυτή την κατηγορία θα φανεί στην πορεία, μιας και τώρα είναι πολύ νωρίς.
7/10
Χάρης Μπελαδάκης
[email protected]
