Όπως φαίνεται, φέτος ήταν μία καλή χρονιά για το djent, καθώς άλλη μία κυκλοφορία από τη σκηνή ήρθε και έκανε ιδιαίτερη εντύπωση στο ευρύτερο κοινό του ακραίου ήχου. Οι σουηδοί Vildhjarta έκαναν την επανεμφάνισή τους με το “Måsstaden Under Vatten”, έπειτα από μία οκταετία, με το προηγούμενο full-length τους να χρονολογείται στο 2011 και το τελευταίο EP τους στο 2013.
Άκουσα αρκετές φορές πως το “Måsstaden Under Vatten” πρόκειται για την κυκλοφορία της χρονιάς και, θεωρώ, όχι αδίκως. Από την αρχή και μέχρι το τέλος του, είναι ένας δίσκος που αξίζει κάθε θετική κριτική που δέχεται. Ξεκινώντας με το “Lavender Haze”, η μπάντα κατάφερε να με εντάξει στην ατμόσφαιρά της. Το ιδιαίτερο djent του σχήματος, σε συνάρτηση με την υπόλοιπη ενορχήστρωση και τα άρτια εκτελεσμένα και τοποθετημένα φωνητικά, καταφέρνουν να περιφέρουν τον ακροατή μέσα στον κόσμο των τελευταίων οκτώ ετών σύνθεσης του δίσκου.
Πρόκειται για μία κυκλοφορία τόσο προσεγμένη από κάθε άποψη, ώστε να μην μπορεί κανείς να πιάσει μία πλευρά της και να ξεκινήσει να την αναλύει σε λίγες μόνο γραμμές. Από τη σύνθεση και την εκτέλεση, μέχρι τη μίξη και το mastering, πρόκειται για μία δουλειά άξια της αναμονής των ακροατών. Προσωπικά μου αγαπημένα, αποτέλεσαν τα “Vagabond”, “Lavender Haze” και “Måsstadens Nationalsång (Under Uatten)”, όπου η ατμόσφαιρα, έφτασε κορυφή.
Κάτι άλλο που με εντυπωσίασε πραγματικά στην συγκεκριμένη κυκλοφορία, είναι και το artwork που την συνοδεύει. Πρόκειται για μία από τις περιπτώσεις που, το να κάθεται κανείς και να παρατηρεί τις σουρεαλιστικές εικόνες που συνοδεύουν την μουσική, πρόκειται για μία εμπειρία που τον ταξιδεύει ακόμα βαθύτερα σε αυτήν. Ο υπερρεαλισμός, διαπνέει το έργο στην ολότητά του και κάθε πτυχή του είναι προσεγμένη όσο κάθε άλλη.
Μην έχοντας πολλά περαιτέρω πράγματα να γράψω, πιστεύω πως όποιος καθίσει και ασχοληθεί πραγματικά με την συγκεκριμένη κυκλοφορία θα συμφωνήσει πως κερδίζει την πρωτιά, όσον αφορά την φετινή χρονιά (αν όχι και πολύ παραπάνω όπως υποστηρίζουν μερικοί, αν και δεν θα προέβαινα σε τόσο μεγάλες δηλώσεις). Αν και πρόκειται για μία εξαιρετική σύνθεση, απαιτεί σίγουρα τις ακροάσεις της και την προσοχή αυτού που την αναλύει. Θα πρότεινα σε κάθε οπαδό του ακραίου ήχου (και όχι μόνο), να αφιερώσει μία προσεκτική ακρόαση στο “Måsstaden Under Vatten”.
9/10
Ηρακλής Χρύσανθος
iraklis1ch@gmail.com
