Μόλις ένας χρόνος πέρασε από την κυκλοφορία του “Mask Of The Treacherous” και το δίδυμο Johansson & Speckmann χτυπάει και πάλι με την τρίτη δισκογραφική του δουλειά, “Edge Of The Abyss”. Τώρα θα μου πείτε, Johansson είναι αυτός, πόσο καιρό θα θέλει να γράψει ένα ακόμη old schoοl death / thrash metal δίσκο; Σίγουρα όχι και πολύ, γιατί η ευκολία με την οποία ο συγκεκριμένος μουσικός παράγει death / thrash riffs είναι ανάλογη με την ταχύτητα την οποία ο Roadrunner κατατροπώνει το Wile E. Coyote….
Για την τεχνική ικανότητα των δυο μουσικών δεν μπορεί να υπάρξει καμία αντίρρηση. Η αντίρρηση όμως υπάρχει στο γεγονός ότι μέσα σε ένα χρόνο το δίδυμο κυκλοφορεί ένα δίσκο ο οποίος δεν έχει διάρκεια πάνω από 35 λεπτά και τα πάντα μέσα σε αυτόν είναι πράγματα που έχουμε ακούσει ήδη. Τα φωνητικά του Speckmann απλά δεν ακούγονται, είναι σαν να μασάει τσίχλα όταν τραγουδάει, ενώ γενικά όλα τα κομμάτια είναι – τουλάχιστον στα αυτιά μου – μέτριας έως και κακής ποιότητας.
Υπάρχουν κάποιες στιγμές όπου ξεφεύγουμε από την γενική μετριότητα του δίσκου, σαν τα “The One They All Despised” και “A Concept”, όπου φαίνεται να υπάρχουν καλές ιδέες, αλλά είναι πολύ λίγες για να σώσουν την κατάσταση. Γενικά ο δίσκος είναι τόσο βαρετός, που πραγματικά αν δεν είσαι fan του συγκεκριμένου είδους, μάλλον μετά από 10 λεπτά θα σταματήσεις να τον ακούς.
Σε όλα αυτά τα αρνητικά, έρχεται και η παραγωγή, η οποία δίνει μια punk χροιά, μια βρώμικη αίσθηση που απλά σε αναγκάζει να προσπαθήσεις για να ακούσεις τα riff. Όχι, συγνώμη αλλά το “Edge Of The Abyss”, τουλάχιστον εμένα δεν μου λέει τίποτα. Δεν θέλω να σπαταλάω τον χρόνο σας, αν σας άρεσαν οι δύο πρώτες κυκλοφορίες των Johansson & Speckmann μάλλον θα σας αρέσει και το “Edge Of The Abyss”. Προσωπικά πιστεύω ότι θα έπρεπε να πάρουν περισσότερο χρόνο και να δουλέψουν περισσότερο τα κομμάτια, από το να στηρίζονται μόνο στο όνομά τους για να πουλήσουν κάποια παραπάνω αντίτυπα. Συγνώμη, αλλά ο δίσκος μου κάνει προς αρπαχτή…
5 / 10
[email protected]
Δημήτρης Σταύρος
