AlbumsΚριτικές

Kandia – Quaternary (Frontiers)

Female fronted rock από την Πορτογαλία. Αν έχουμε alternative rock, όλα θα πάνε καλά, αλλά αν έχουμε old school 80’s ήχο για άλλη μια φορά, δύσκολα θα μου κάνει κάτι εντύπωση. Θα ήθελα πολύ να ακούσω κάτι διαφορετικό και τα γυναικεία φωνητικά εύκολα μπορούν να δώσουν ένα πολύ χαρακτηριστικό τόνο σε ένα κομμάτι. Για να δούμε…

Ως φοιτητής βιολογίας εκτίμησα την μπάντα μόνο και μόνο το intro Anthropocene. Αναφέρεται στην γεωλογική περίοδο των τελευταίων 10.000 χρόνων (Ανθρωπόκαινο), από όταν ο άνθρωπος άρχισε να επηρεάζει τον πλανήτη και τη φύση με την ανακάλυψη ης γεωργίας. Ο μελαγχολικός τόνος αντικατοπτρίζει το πόσο κακό ήταν αυτό για τον πλανήτη μας και κάθε οργανισμό. Μετά περνάμε στο Obliterate, συνέχεια της ατελείωτης καταστροφής. Το επιθετικό riff και τα distorted φωνητικά βγάζουν ένα πολύ ωραίο, «θυμωμένο», συναίσθημα το οποίο αντικατοπτρίζει την οργή για όσα έχει κάνει ο άνθρωπος.

Συνεχίζουμε με το The Flood και ένα πιο μοντέρνο djenty riff, καθώς και περισσότερα ηλεκτρονικά στοιχεία. Η παραγωγή είναι υπέροχη και το ρεφραίν τρομερά καλογραμμένο και πάνω από όλα αλληγορικό. Η «πλημμύρα» έρχεται και εμείς δεν κάνουμε τίποτα για αυτό. Το Fight Or Flight εκτός από τίτλος του επόμενου κομματιού αποτελεί και βιολογικό όρο (σας έχω ζαλίσει, αλλά δεν φταίω οι Kandia το έγραψαν). Στο κομμάτι βλέπουμε επίσης growls και ένα πιο επιθετικό ύφος, ενώ οι φωνητικές γραμμές του ρεφραίν είναι τρομερά καλά γραμμένες. Κερασάκι στην τούρτα αποτελεί το beatdown στο τέλος μαζί με τα πολύ έντονα electronics.

Συνεχίζουμε στο djenty ύφος με μια πολύ χαμηλά κουρδισμένη κιθάρα στο Until The End, αλλά εδώ βλέπουμε ένα πιο συναισθηματικό ρεφραίν. Το κομμάτι δεν είναι τόσο πιασάρικο όσο τα προηγούμενα, αλλά είναι πολύ ευχάριστο. Το djent ήρθε για να μείνει και το Turn Of The Tide είναι η απόδειξη. Το βασικό riff είναι άκρως prog/djenty και τα καθαρά φωνητικά έρχονται σε πλήρη αντίθεση. Υπάρχει ένα αρκετά μεγάλο build-up μέχρι το ρεφραίν, το οποίο όμως δεν είναι τόσο καλό όσο περίμενα. Επανερχόμαστε στον βιολογικό τομέα με το Pbp (πρωτεΐνη απαραίτητη για το τοίχωμα των βακτηρίων). Σίγουρα το κομμάτι είναι καλύτερο από τα δύο προηγούμενα, χωρίς όμως να είναι το κάτι άλλο.

Τα υπόλοιπα κομμάτια συνεχίζουν σε παρόμοια μονοπάτια, με το Deathwish και ειδικά το Holocene να ξεχωρίζουν. Το Holocene πάλι αναφέρεται σε γεωλογική περίοδο, και συγκεκριμένα την περίοδο που ξεκίνησε πριν από 11.700 χρόνια, όταν έλιωσε το τελευταίο παγόβουνο. Είναι ένα ακόμα κομμάτι για το πόσο σκατά έχουμε κάνει τον κόσμο μας και από την αρχή μέχρι το τέλος βγαίνει πόνος. Μπράβο.

Η αλήθεια είναι ότι συνεπάρθηκα λίγο. Το album σαν album μπορεί να μην είναι κάτι το τρελό, αλλά τα θέματα που καλύπτει είναι απίθανα (για εμένα). Μερικές φορές η μουσική σε ταξιδεύει, χωρίς να χρειάζεται να είναι τρομερά τεχνική, πιασάρικη ή καλογραμμένη. Ένα ταξίδι. Αυτό ακριβώς είναι το Quaternary.

8/10
Θανάσης Γκότοβος
[email protected]

whale_728x90 - 728|90|whale_728x90|||bothhaursen2 - 728|90|haursen2||https://www.facebook.com/HaursensGuitarWorkshop/|bothRodStudios_728x90 - 728|90|RodStudios_728x90|||bothnano designs 728×90 - 728|90|nano designs 728×90||https://www.facebook.com/Nanodesignart/|bothTatto Clinic Athens 728×90 - 728|90|Tatto Clinic Athens 728×90||https://www.facebook.com/tattooclinicathens|both
20000
110

Related posts

Leave a Comment

Leave a review

X