AlbumsΚριτικές

Heaven & Earth – V (Frontiers)

Είκοσι ένα χρόνια πέρασαν από την κυκλοφορία του πρώτου δίσκου του αμερικάνικου hard rock συγκροτήματος Heaven & Earth, με τίτλο Windows To The World. Από τότε η μπάντα έχει κυκλοφορήσει άλλα τρία άλμπουμ, το ομώνυμο το 2004, το Dig το 2013 και το Hard To Kill το 2017, ενώ έχει υποστεί και πολλές αλλαγές στη σύνθεσή της. Φέτος, οι Heaven & Earth μας παρουσιάζουν την πέμπτη ολοκληρωμένη δουλειά τους, με τίτλο V, και με τη σύνθεσή τους να έχει αλλάξει για ακόμα μια φορά. Εκτός από τους Stuart Smith (που είναι ο ιδρυτής) και τον Lynn Sorensen, προστέθηκαν ο Simon Wright (AC/DC, Dio, UFO) στα τύμπανα, ο Ιταλός Gianluca Petralia στα φωνητικά και ο George Barabas στα πλήκτρα, καθιστώντας έτσι την μπάντα διεθνή.

Η μουσική των Heaven & Earth κινείται ως επί τον πλείστον σε ρυθμούς rock που παραπέμπουν έντονα στη δεκαετία του ‘70 και ίσως και του ‘80, θυμίζοντας συγκροτήματα όπως οι Deep Purple, οι Rainbow και οι Whitesnake. Ειδικά η αναφορά στους Whitesnake δεν είναι τυχαία, καθώς δεν είναι λίγα τα κομμάτια που βαδίζουν σε πιο αργούς ρυθμούς και απ’ όπου αναδύεται έντονα μια πιο ερωτική ατμόσφαιρα. Κάτι τέτοιο μπορεί άνετα να ακουστεί σε κομμάτια όπως τα Beautiful, Never Dream Of Dying και At The End Of The Day, στα οποία αναδύεται ένας έντονος ερωτισμός που δημιουργείται και από τα αργά και μελωδικά φωνητικά, από την αργή κιθάρα με τα μελωδικά της σόλο και από τα ατμοσφαιρικά πλήκτρα.

Πάντως, δεν είναι όλα τα κομμάτια αργά και ερωτικά. Υπάρχουν αρκετές συνθέσεις που βαδίζουν σε πιο κλασσικές mid-tempo rock μελωδίες, ενώ υπάρχουν και κάποιες πιο ανεβαστικές συνθέσεις, όπως τα Ship Of Fools (μακράν το πιο πιασάρικο και διασκεδαστικό κομμάτι του δίσκου) και One In A Million Men. Και είναι σε αυτές τις πιο κεφάτες και up-tempo στιγμές που οι κιθάρες και τα πλήκτρα βγαίνουν ακόμα πιο μπροστά και πολλές φορές επιδίδονται σε παιχνιδιάρικες σόλο «μονομαχίες», δίνοντας μια πολύ ωραία γκρουβάτη διάθεση στη μουσική.

Ανάμεσα στα θετικά του άλμπουμ βρίσκεται σίγουρα η δεξιοτεχνία των μελών της μπάντας και ειδικά του George Barabas στα πλήκτρα, ο οποίος έχει καταφέρει να τα φέρει στο προσκήνιο και να τους δώσει πρωταγωνιστικό ρόλο. Επίσης, πολύ ωραία είναι τα πιο ανεβαστικά περάσματα και τραγούδια του δίσκου, καθώς δίνουν ένα μπουστάρισμα στη μουσική που είναι ό,τι πρέπει ανάμεσα στις πιο αργές και mid-tempo, που αναμφίβολα κυριαρχούν.

Και το γεγονός πως οι αργές και mid-tempo στιγμές κυριαρχούν, αποτελεί σίγουρα ένα από τα αρνητικά στοιχεία του άλμπουμ, ειδικά σε συνδυασμό με ένα ακόμα αρνητικό στοιχείο που είναι η συνολική διάρκεια του δίσκου. Αναμφισβήτητα υπάρχουν πολλές ωραίες ιδέες και στα mid-tempo κομμάτια και στα πιο αργά και ερωτικά, ενώ και αρκετά από αυτά είναι όμορφα αλλά όταν ο δίσκος διαρκεί σχεδόν μία ώρα, αρχίζει κάπου και κουράζει. Ιδιαίτερα όταν οι πιο up-tempo στιγμές είναι λίγες και το ένα αργό κομμάτι διαδέχεται το άλλο.

Προσωπική μου άποψη είναι πως ο δίσκος θα έπρεπε να είχε τελειώσει στα οχτώ κομμάτια, ειδικά από τη στιγμή που τα τελευταία τέσσερα ακούγονται σαν fillers και δεν προσφέρουν κάτι το ιδιαίτερο. Στα σαράντα λεπτά το V θα ακουγόταν πιο δεμένο απαλλαγμένο από αυτή την αίσθηση ότι «μακρηγορεί» χωρίς λόγο. Σίγουρα, όμως, ο πέμπτος δίσκος των Heaven & Earth αξίζει μια ακρόαση από τους οπαδούς του rock, καθώς πρόκειται για μια κυκλοφορία με πολλές ωραίες στιγμές που έχουν εκτελεστεί άψογα από πέντε βετεράνους μουσικούς που ξέρουν δημιουργούν ωραία μουσική.

6,5/10
Μίνως Ντοκόπουλος
[email protected]

Tatto Clinic Athens 728×90 - 728|90|Tatto Clinic Athens 728×90||https://www.facebook.com/tattooclinicathens|bothhaursen2 - 728|90|haursen2||https://www.facebook.com/HaursensGuitarWorkshop/|bothRodStudios_728x90 - 728|90|RodStudios_728x90|||bothGreekrebels Banner 07052021-728×90 - 728|90|Greekrebels Banner 07052021-728×90||https://www.greekrebels.gr/epikoinonia/|bothnano designs 728×90 - 728|90|nano designs 728×90||https://www.facebook.com/Nanodesignart/|both
20000
110

Related posts

Leave a Comment

Leave a review

X