Θυμάμαι την πλάκα που είχα πάθει ακούγοντας τη δεύτερη δουλειά των Αθηναίων Karma Violens με τίτλο “Skin Of Existence”. Αυτή η μίξη σχεδόν όλων των ακραίων ειδών, την οποία είχε επιτύχει η μπάντα, ακόμη περιμένω να την δω τόσο επιτυχημένα από οποιαδήποτε άλλη μπάντα στον κόσμο. Για αυτό το λόγο περίμενα πως και πως την κυκλοφορία του “Serpent God”, του τρίτου πονήματος των Αθηναίων. Η ώρα ήρθε και πλέον μπορούμε να πούμε ότι οι Karma Violens δικαιολογούν πλήρως τον ντόρο που έγινε γύρω από το όνομά τους.
Καταρχάς, εννοιολογικά οι Karma Violens δημιουργούν με το “Serpent God” ένα concept το οποίο επικεντρώνεται κυρίως στη διαφάνεια των σημερινών κοινωνικών προτύπων και ιδεών. Η ελευθερία, ή η έλλειψή της σήμερα, είναι το κύριο μήνυμα, του τι μεταδίδει το άλμπουμ. Την τάση του ανθρώπου να δημιουργήσει κοινωνικά «πρέπει» μέσω της θρησκείας, του Θεού και της σύγχρονης κοινωνίας. Ένα πολύ ενδιαφέρον concept, το οποίο ταιριάζει απόλυτα με το ακραίο της μουσικής.
Όσον αφορά την μουσική, θα έλεγα ότι το “Serpent God” είναι η φυσική εξέλιξη της μπάντας. Αυτό που νιώθω απλά, είναι ότι πλέον οι Karma Violens βάζουν σε πρώτο ρόλο το black metal, αφήνοντας πιο πίσω τα death metal στοιχεία τους. Αυτό που όμως σίγουρα κερδίζει το στοίχημα, είναι η μελωδία, η οποία παίρνει και αυτή πρωταρχική θέση στη μουσική των Αθηναίων. Πλέον, δεν μου έρχονται και τόσο οι Dark Tranquillity στο μυαλό ακούγοντας το “Serpent God” αλλά οι Behemoth. Φυσικά, δεν έχουμε να κάνουμε με αντιγραφές ήχων αλλά με ένα αρκετά προσωπικό ύφος, το οποίο μπορώ να πω ότι έχει αλλάξει αρκετά από το “Skin Of Existence”.
Εκεί ακριβώς είναι η μαγκιά των Karma Violens, αφού η καινούργια τους δουλειά, θυμίζει ελάχιστα την προηγούμενη, δείχνοντας με σωστό τρόπο ότι δεν ακολουθούν ασφαλή μονοπάτια αλλά εξερευνούν καινούργιους δρόμους. Όταν ακούς τα καθαρά black metal κομμάτια “The Constructors” και “Radix Malorum”, με τις riff-άρες να σκορπίζουν τρόμο ή ακόμη τα πιο «κλασικά» και μελωδικά metal τραγούδια “Serpent God” και “A Letter To The Worthless Chamber” να αναμιγνύονται και πάλι με τον ακραίο ήχο, απλά δεν μπορείς να παραδεχτείς το μεράκι και τον επαγγελματισμό των Karma Violens. Το πιο σκοτεινό “BloodAurora” αλλά και η κλασσική κιθάρα στο “The Sun I Never Had”, δίνει ένα απόλυτο μωσαϊκό σκληρού ήχου.
Πολύ καθαρή παραγωγή και μια μπάντα με υψηλές τεχνικές επιδόσεις, ειδικά στα χέρια και στα πόδια του Θοδωρή Πιπερίδη, ο οποίος δεν ξέρω αν θα έχει κανονική παρουσία στην μπάντα σαν μέλος της αλλά η απόδοσή του είναι καταπληκτική και πέρα από μετρήσιμη. Από εκεί και πέρα, δεν μπορώ να μην σχολιάσω και την απόδοση του Μάριου στα φωνητικά, ο οποίος απλά για ακόμη μια φορά, δίνει ρέστα, με μεγάλη έκταση αλλά αυτή τη φορά, με περισσότερα black metal screams παρά με death metal growls, χωρίς τα δεύτερα να λείπουν.
Η γενική μου άποψη για το “Serpent God”, είναι ότι περιέχει εννιά τραγούδια (συν μια εισαγωγή), αρκετά υψηλού επιπέδου αλλά θα πω ότι δεν μου έκανε την ίδια εντύπωση που μου είχε κάνει το “Skin Of Existence”. Ίσως αυτή η στροφή στον περισσότερο black metal ήχο να μην ταίριαξε στα αυτιά μου όπως η προηγούμενη κυκλοφορία. Σε καμία περίπτωση δεν μιλάμε για έναν κακό δίσκο. Ίσα ίσα, το “Serpent God”, θα αρέσει σε όλους τους οπαδούς του ακραίου ήχου και ιδιαίτερα του black metal. Απλά, προσωπικά, περίμενα κάτι παραπάνω, ένα πραγματικό διαμάντι του ακραίου ήχου που θα κοίταζε στα μάτια κλασικές κυκλοφορίες του είδους. Κάτι που οι Karma Violens, είμαι σίγουρος ότι θα κάνουν στο μέλλον, επειδή έχουν όλα τα φόντα. Απλά μένει να δούμε πότε θα το κάνουν.
8/10
Δημήτρης Σταύρος
[email protected]
