Ένιωθα, από τη στιγμή που πάτησα το play πως αυτό το δισκάκι δεν θα με απογοητεύσει, και πραγματικά έπεσα μέσα στην πρόβλεψή μου. Γιατί οι Ολλανδοί Khaoz, παρά το γεγονός ότι υφίστανται από το 2008 και αυτή είναι η δεύτερη κυκλοφορία τους, δεν είναι τίποτα αμούστακα ξεπεταρούδια. Με παρουσία σε διάφορες μπάντες της Ολλανδικής Death Metal σκηνής όπως οι Sinister και οι Houwitser, προσεγγίζουν με σεβασμό και αγάπη τη μουσική κληρονομιά των Bolt Thrower, των Gorefest και των Asphyx μεταξύ άλλων, εμπλουτίζοντας με δικά τους στοιχεία το τελικό αποτέλεσμα ώστε να μην αποτελεί απλή αντιγραφή των παραπάνω. Τα τραγούδια είναι πολύ πιασάρικα, με την έννοια ότι έχουν riffs που κάνουν εντύπωση στο αυτί και τα συγκρατεί το μυαλό, ίσως επειδή έχουν και την κλασσικομεταλλική νοοτροπία πίσω τους. Συνολικά το άλμπουμ κινείται σε μεσαίες ταχύτητες, χωρίς να λείπουν τα χωσίματα όπου απαιτούνται. Στη φωνή, τα πράγματα είναι πολύ δουλεμένα, καθώς εκτός από τις διπλές φωνές σε ορισμένα σημεία, ο τραγουδιστής χρησιμοποιεί και διαφορετικές τεχνικές μέσα στα κομμάτια χωρίς να είναι εγκλωβισμένος στο κλασσικό “βοθρέ” ύφος. Βέβαια τα ουρλιαχτά του θέλουν λίγο παραπάνω προσοχή γιατί είναι οριακά στο να χαρακτηριστούν γραφικά (για να μην πω γελοία). Χωρίς να διεκδικεί περγαμηνές τεχνικής κατάρτισης, η μπάντα ρίχνει το βάρος στην ουσία και στην απλότητα και δημιουργεί έναν δίσκο που θα γουστάρει πολύς κόσμος, ειδικά αυτοί που βαρέθηκαν τα υπερτεχνικά death metal άλμπουμ που η υπέρμετρη τεχνική τους στερεί χαρακτήρα και νόημα. Επιστροφή στις ρίζες λοιπόν από τους Khaoz, όχι τίποτε άλλο αλλά να μην ξεχνάμε την πραγματική σημασία αυτού που ονομάζουμε Death Metal.
7/10
Νίκος Κεφαλίδης
