Κανονικά αυτό που ψάχνουν οι νέες μπάντες, αλλά και γενικά κάθε συγκρότημα είναι ο τρόπος, η ιδέα να πρωτοτυπήσουν. Ψάχνουν να βρουν το πως μπορούν να θέσουν τον πήχη πιο ψηλά. Εδώ οι King Dude αναπολούν κατά μεγάλο βαθμό τα “παλιά”, μιας και το “Burning Daylight” είναι ένα μελαγχολικού τόνου Folk, Country συνονθύλευμα ιδεών, με αρκετά Blues στοιχεία, που μας πηγαίνει όλους πίσω στον χρόνο, το “μακρινό” 1950 της Αμερικής, εκεί που ανάμεσα σε αυτούς που βασίλευαν στον μουσικό χώρο ήταν οι Johnny Cash και Woody Guthrie. Ένα παρόμοιο κλίμα προσπαθούν να μας προσφέρουν. Ανέμελο στυλ, με όμορφη, επηρεασμένη από τον χρόνο μουσική του τότε. Ο T. J. Cowgill προσπαθεί κάπως αποτυχημένα να αναπαράγει την φωνή του Johnny Cash, αλλά αυτό δεν χαλάει την αίσθηση που μας δίνει ο δίσκος, διότι ακούμε όμορφες συνθέσεις. Αυτό όμως που κάνει αυτόν τον δίσκο να είναι ψηλά στην υπόληψή μου είναι η ιδέα που μου έχουν “εμφυτεύσει”, να περιμένω μικρά, σχεδόν ασήμαντα σε άλλες περιπτώσεις, μουσικά στοιχεία, σαν παράδειγμα η “lo-fi” παραγωγή, η “τρεμουλιαστή” φωνή του Cowgill, το απλό (τις περισσότερες φορές) στιχουργικό του γράψιμο, τα samples που θυμίζουν Αγγλικό space – ροκ και άλλα μικρά πράγματα, που υπό άλλες συνθήκες θα έμοιαζαν ως περιττή “γαρνιτούρα”. Δεν λέω ότι είναι καμία μουσική απάντηση οι King Dude, αλλά είναι διαφορετικοί και αξίζουν ένα μέρος της προσοχής μας.
7/10
Αλέξανδρος Κωνσταντουράκης
