Μετά τον καινούριο δίσκο της full-time δουλειάς της με τους Wardruna, “Kvitravn”, η πολυαγαπημένη Lindy-Fay Hella επιστρέφει με τη δεύτερη solo δουλειά της, σε συνεργασία με τους Dei Farne αυτή τη φορά. Στο πρώτο album σαφώς και υπήρχαν ομοιότητες με τους Wardruna, φαίνεται όμως πως αυτό είναι κάτι που έλαβε υπόψιν η ίδια η καλλιτέχνιδα και προσπάθησε εδώ να απογαλακτιστεί κάπως και να πειραματιστεί λίγο παραπάνω. Εξάλλου, σύμφωνα με την ίδια, μεγάλο μέρος του album βασίζεται σε αυτοσχεδιασμούς μεταξύ των μελών.
Αυτό αντικατοπτρίζεται άμεσα στο μουσικό κομμάτι, μιας και ο ήχος είναι ένα κλικ πιο σκοτεινός από τον προκάτοχό του, υπάρχουν επιρροές από dark pop, folk, krautrock, prog rock/jazz, experimental και νότες μουσικής από όλον τον κόσμο, με το ethereal να έχει μειωμένες επιρροές. Όλα αυτά βεβαίως δεν είναι τοποθετημένα ατάκτως, το αντίθετο θα έλεγα, είναι δουλεμένα με τέτοιο τρόπο που να βγάζουν απόλυτο νόημα και να ταιριάζουν απόλυτα στην αιθέρια φωνή και το μουσικό όραμα της καλλιτέχνιδος.
Προφανώς, βέβαια, το μουσικό κομμάτι δεν παρεκκλίνει από το μουσικό DNA που είχαμε εμπεδώσει μέχρι τώρα, απλά θα μπορούσαμε να πούμε ότι αυτό προσαρμόστηκε στα νέα δεδομένα, και μάλιστα θα έλεγα ότι η καλλιτέχνιδα ακούγεται πιο απελευθερωμένη. Οι μελωδίες ρέουν σα νεράκι, τα synths πρωταγωνιστούν σε κάθε ευκαιρία και τα πολλά διαφορετικά όργανα αποδίδουν με σωστό τρόπο το όραμά της.
Σύμφωνα με την ίδια, το album φτιάχτηκε με σκοπό να αντικατοπτρίσει την αίσθηση του θαύματος και του θαυμασμού με τον οποίο τα μέλη του δίσκου βλέπουν το φυσικό κόσμο και τις υπερφυσικές δυνάμεις του αγροτικού περιβάλλοντος έξω από το Bergen. Δε μπορώ να γνωρίζω με ακρίβεια αυτά τα αισθήματα αλλά θεωρώ πως πέτυχαν το σκοπό τους, μιας και η μουσική τους μπορεί να προκαλέσει ωραία και διαφορετικά συναισθήματα και να αποτελέσει το soundtrack το οποίο σε βοηθάει να φτάσεις στην κάθαρση ή την εξύψωση του πνεύματος.
8,5/10
Σταύρος Πισσάνος
[email protected]
