Πολύ καλός και προσεγμένος ο πρώτος ολοκληρωμένος δίσκος των Αθηναίων Mahakala οι οποίοι παίζουν πλέον ένα κράμα late 70s και 80s Traditional Doom με NWOBHM με αρκετά πιο μοντέρνα Stonerίζοντα στοιχεία και μια πολύ occult αισθητική. Βασικότερη επιρροή οι Black Sabbath από 70s μπάντες όμως και λίγο ύφος από Sir Lord Baltimore είναι αρκετά αισθητό σε μερικά σημεία, όπως και κάποιος αέρας από Blue Oyster Cult (στα πιο βαριά τους). Φανταστείτε λοιπόν ένα μείγμα Bible of the Devil, The Devil’s Blood και Witchcraft με πιο πολύ Groovy feeling. Το 80s στοιχείο είναι ιδιαίτερα παρόν εδώ με riffολογία, κυρίως Βρετανική, όμως δε λείπουν και οι αναφορές σε μελωδικό επίπεδο των riffs και σε βαριές Thrash μπάντες της εποχής. Βέβαια ξανατονίζω ότι σε αυτό το puzzle που λέγεται Mahakala το Α και το Ω είναι οι Black Sabbath. Αυτό που κάνει μεγάλη εντύπωση εδώ είναι το πόσο γεμάτος είναι ο ήχος και πως όλα ακούγονται πεντακάθαρα, κλέβοντας λίγη δόξα από τα 70s. Τα μέλη της μπάντας είναι όλοι ‘βετεράνοι’ με θητεία σε άλλες ‘ φρέσκες’ καλές ελληνικές μπάντες οπότε λογικό και το songwriting να είναι άνω του μετρίου. Επίσης πολύ ιδιαίτερη και η πλαστικότητα της φωνής του τραγουδιστή ο οποίος αλλάζει συνεχώς στυλ τραγουδιού και δίνει το ανάλογο χρώμα στο εκάστοτε σημείο του τραγουδιού. Στα των κομματιών τώρα, πιο αναλυτικά, έχουμε να κάνουμε με πολύ καλό υλικό το οποίο κάνει πολύ νωρίς την εμφάνισή του στο δίσκο. Πολύ ωραίο Intro ακολουθούμενο από ένα από τα καλύτερα κομμάτια του δίσκου το “Evil Man” το οποίο είναι μισιασμένο Sabbath/Maiden. Άλλα κομμάτια που για μένα κάνουν τη διαφορά (από τον πολύ καλό μέσο όρο κατά τα άλλα) είναι το “Pact with the Devil” με τις πολύ ωραίες δυναμικές, το “Promised Land” (με riff φόρο τιμής σε Slayer), το “Lust for your Blood”, το έπος “By my Hand” και το προσωπικό αγαπημένο από εδώ μέσα το “Devil’s Song” το οποίο και κλείνει με τον καλύτερο τρόπο το δίσκο. Γενικώς πολύ καλός δίσκος, πολύ καλύτερος από το πρώτο Sludge/Core EP της μπάντας και πολύ καλύτερος από τα demo δείγματα που έδωσε η μπάντα πριν χρόνια. Η ανοδική πορεία της μπάντας είναι αδιαμφισβήτητη. Τα μόνα αρνητικά σημεία αποτελούν το ότι κρατάει πολύ ο δίσκος και ίσως κουράσει ορισμένους και ότι αρκετά κομμάτια είναι κάπως flat από την άποψη ότι δεν κορυφώνονται αρμονικά. Κατά τα άλλα πολύ επαγγελματική δουλειά, που πρέπει να τσεκαριστεί από Heavy Metalάδες και Stonerάδες το ίδιο. Αυτός ο Μάρτης για την ελληνική σκηνή φαίνεται να ανοίγει πολύ δυναμικά λοιπόν!
8/10
Γιώργος “Kelenmar” Βασιλειάδης
