Στο δέκατο τρίτο τους album, οι Αμερικανοί Death Metal θρύλοι βίωσαν μια τεράστια απώλεια. Αυτή του κλασσικού τους frontman, Brett Hoffman από καρκίνο στις 7 Ιουλίου 2018. Μετά από αυτό το γεγονός, πολλοί είναι αυτοί που ισχυρίζονται ότι η μπάντα θα έπρεπε να αποσυρθεί. Η σκληρή αλήθεια όμως είναι ότι πρώτον, η μπάντα έχει στο ενεργητικό της κυκλοφορίες που σκοτώνουν με άλλο τραγουδιστή, όπως το εξαιρετικό “Will To Kill” του 2002 με τον Kyle Symons πίσω απ’ το μικρόφωνο και κατά δεύτερον, και να ζούσε ο Brett, δεν υπήρχε περίπτωση να τραγουδήσει ξανά στους Malevolent Creation, μετά από την Ευρωπαϊκή περιοδεία-φιάσκο με τους Grave το 2015, στην οποία η μπάντα δεν πληρώθηκε ούτε ευρώ, με αποτέλεσμα όλο το τότε line-up να εγκαταλείψει τον αρχηγό και κιθαρίστα Phil Fasciana.
Το θηρίο όμως έπρεπε να κρατηθεί στη ζωή, κάτι που ο Fasciana κατόρθωσε με τη στρατολόγηση των Lee Wollenschlaeger (κιθάρα, φωνή), Josh Gibbs (μπάσο) και του Phillip Cancilla στα τύμπανα. Αυτό το line-up έδωσε ζωή στο συγκρότημα, το οποίο, στο δέκατο τρίτο του album ακούγεται πραγματικά οργισμένο. Η τεράστια οργή που εκλύει ο δίσκος όμως είναι μια οργή με νόημα, με στίχους και riffs που μένουν μετά την ακρόαση. Αυτό ακριβώς είναι που ξεχωρίζει τους Malevolent Creation από τα υπόλοιπα συγκροτήματα του είδους. Και πώς να μην ξεχωρίσουν όταν ο δίσκος περιέχει ΚΟΜΜΑΤΑΡΕΣ όπως τα “Mandatory Butchery”, “End Of Torture”, “The Beast Awakened”, “Knife At Hand” και το προσωπικά αγαπημένο “Canvas Of Flesh”, που ακούγεται σαν bonus track από το “Retribution” (1992). Ο δε Phillip Cancilla είναι το… δέκατο τρίτο κτήνος πίσω από τα τύμπανα, καθώς τα θέματα που παίζει πίσω από το dual-riffing των Fasciana–Wollenschlaeger, είναι παράγοντας-κλειδί που ανεβάζει την ποιότητα του δίσκου. Ακόμα και τα groovy/“ήρεμα” περάσματα είναι γεμάτα θυμό. Το θεριό ξύπνησε και επιβεβαιώνει τη ρήση: “No One Can Destroy This Malevolent Creation”.-
9/10
Θοδωρής Κατσικονούρης
[email protected]
