Η πρώτη μου επαφή με την μουσική των Medusa’s Child είχε γίνει πίσω στις πρώτες μέρες που ξεκινούσα το περιοδικό, πίσω στο 2004. Τότε η μπάντα, της οποίας έχει απομείνει μόνο ο Crow στα φωνητικά πλέον, είχε κυκλοφορήσει μια αρκετά συμπαθητική δουλειά, το “Immortal: Mind Cohesion”. Τα ίχνη τους εξαφανίστηκαν μέχρι που φτάσαμε σήμερα και ξαφνικά δια μέσω της Pure Steel Records φτάνει στα χέρια μου το “Damnatio Memorae”. Δεν πρόκειται για την νέα δουλειά της μπάντας αλλά για το δίσκο που κυκλοφόρησε το σχήμα το 2009 (ναι, καλά διαβάσατε!!!) και αποφάσισε να το προμοτάρει μια πενταετία αργότερα εκ νέου μέσω της Γερμανικής εταιρείας. Πραγματικά κατέβαλα υπεράνθρωπη προσπάθεια να κάτσω να το ακούσω το άλμπουμ και να βρω κάτι να μου αρέσει, αλλά στην σχεδόν μια ώρα και τα δεκαέξι κομμάτια που το αποτελούν δεν βρήκα κάτι που να με κάνει να θέλω να το ξανακούσω. Πρόκειται για τυπικό, ανούσιο heavy/power metal το οποίο στην τελική δεν έχει να προσφέρει κάτι. Βαρετές συνθέσεις, ουδεμία φωνητική μελωδία που να σε κάνει να την προσέξεις και εξώφυλλο απλά τραγικό! Ούτε λόγος για την παραγωγή, αφού και αυτή μπάζει από παντού! Δεν χάνετε αν δεν το ακούσετε! Υπάρχουν ουσιαστικότερες κυκλοφορίες να ψάξετε!
4/10
Νίκος Σιγλίδης
