Ο 65χρονος Michael Thompson είναι ένας κιθαρίστας που έχει κάνει σχεδόν τα πάντα που θα μπορούσε κάθε μουσικός. Έχει συμμετέχει σε πάρα πολλές δισκογραφικές δουλειές καλλιτεχνών πολλών ειδών μουσικής. Ονόματα όπως Joe Cocker, Madonna και Mariah Carey είναι λίγοι μόνο απ’ τους καλλιτέχνες που έχει συνεργαστεί ως session κιθαρίστας. Κάτω απ’ το όνομα Michael Thompson Bandέχει κυκλοφορήσει δύο δίσκους από το 1989 μέχρι σήμερα που έχουμε στα χέρια μας το “Love And Beyond”.
Κοιτάζοντας το εξώφυλλο που θυμίζει πίνακα ζωγραφικής με ύφοςVan Gogh αλλά με μια προσθήκη κιθάρας στη μέση και το σήμα της μπάντας λίγο πιο δίπλα παρατηρώ, ότι χωρίζεται σε τέσσερα χρωματικά μέρη. Έτσι αποφάσισα να χωρίσω και εγώ την μουσική του δίσκου μιας και μιλάμε για 18 κομμάτια με κάποια ιντερλούδια ανάμεσα και φυσικά ένα ακόμα για έναρξη και ένα για κλείσιμο. Μετά το “Opening”, όπου η κιθάρα του Michael μας καλωσορίζει, έχουμε τρείς rock συνθέσεις. Η μουσική είναι αρκετά ραδιοφωνική και ίσως θα μπορούσε να είναικαι αρκετά mainstreamδυο τρεις δεκαετίες πριν. Η δουλειά του κιθαρίστα ξεχωρίζει, χωρίς όμως να υπερκαλύπτει τις συνθέσεις. Ρεφρέν που θυμάσαι εύκολα και “φιλικές” στο αυτί μελωδίες είναιαυτά που συμπληρώνουν το μουσικό παζλ. Η φωνή του τραγουδιστή δεν θα μπορούσε παρά να είναι γλυκιά, μελωδική και με μερικά rock ξεσπάσματα. Ξεχωρίζει το “Passengers” μέχρι στιγμής, χωρίς όμως να είναι και κάτι το ιδιαίτερο. Ακολουθεί το solo κιθάρας ιντερλούδιο “Red Sun” και μετά άλλα τρία κομμάτια που δεν διαφέρουν και πολύ απ’ τα προηγούμενα.
Γενικά όσο προχωράει ο δίσκος το ενδιαφέρον χάνεται όλο κ περισσότερο. Στο “Don’t Look Down” για παράδειγμα, ενώ ξεκινάει με hard rock αύρα και groove-άτα πλήκτρα, καταλήγει να γίνεται άλλο ένα γλυκανάλατο τραγουδάκι μετά τη μέση. Το τρίτο μέρος κυλάει κ αυτό αδιάφορα και αισθάνομαι όλο και περισσότερο ότι απλά χάνω το χρόνο μου μπλεγμένος σε ανακυκλωμένες μελωδίες και solos. Το τελευταίο μέρος σώζεται κάπως η κατάσταση και ειδικά με τα δυο τελευταία κομμάτια “What Will I Be” και “Starting Over” όπου έχουμε άλλον τραγουδιστήστα φωνητικά και παρόλη τη διατήρηση του στυλ, καλύτερο αποτέλεσμα.
Κλείνοντας, το “Love And Beyond” δεν με ενθουσίασε κιθαριστικά, μιας και δεν θα έλεγα ότι στο συγκεκριμένο άκουσμα θαύμασα ή διέκρινα κάτι τόσο ξεχωριστό στον Michael Thompson. Το ίδιο ισχύει και για τα κομμάτια που στο μεγαλύτερο μέρος τους δεν θα επέλεγα να τα ξανακούσω.Φυσικά μιλάμε για έναν παγκοσμίου φήμης μουσικό αλλά αυτό δεν σημαίνει πως ό,τι έχει κάνει είναι αξιομνημόνευτο.
5/10
Νίκος Δρακόπουλος
[email protected]
