Όχι, Mistheria δεν είναι το όνομα της μπάντας. Mistheria είναι το ψευδώνυμο του πληκτρά που ασχολείται με το εν λόγω project. Και τον τελευταίο καιρό όταν ακούμε τις λέξεις “πληκτράς” και “project” αυτομάτως πού πάει το μυαλό μας; Πολύ σωστά. Το Dragon Fire είναι άλλη μία metal όπερα (σαν πολλές δε γίνανε;) που θέλει και αυτή, όπως και πολλές άλλες, να γευτεί λίγη από τη δόξα των Avantasia. Η συνταγή λίγο-πολύ γνωστή. Γράφεις μόνος σου τη μουσική και τους στίχους για όλα τα κομμάτια, αναλαμβάνεις την παραγωγή και τη μίξη του δίσκου, μαζεύεις 2-3 γνωστά ονόματα από το φάσμα του metal, ανακαλύπτεις και 5-6 τυχάρπαστα “ταλέντα” για συμπλήρωμα στις κιθάρες και στα drums και ιδού, έχεις μία metal όπερα. Μόνο που στην περίπτωση των Mistheria, τα πράγματα είναι απελπιστικά άσχημα. Δε λέω, έχεις στο πλευρό σου αξιόλογους μουσικούς όπως Mark Boals (ex-Malmsteen/Royal Hunt), John West (Royal Hunt), Rob Rock και Lance King, αλλά ρε φίλε άφησέ τους να ακουστούν λίγο παραπάνω. Το Dragon Fire στην ουσία δεν είναι τίποτε άλλο από μία τελείως ατομιστική δουλειά του βιρτουόζου των keyboards γιατί για να λέμε και την αλήθεια, το παλικάρι ξέρει από πλήκτρα, όχι αστεία. Αλλά μέχρι εκεί. Δε μπορώ να θεωρήσω όμως σοβαρό metal δίσκο μία κυκλοφορία που με το ζόρι μπορείς να ακούσεις κιθάρα. Η παραγωγή έχει δουλευτεί πολύ καλά αλλά αυτό δε μου λέει απολύτως τίποτα. Συμπερασματικά, το Dragon Fire δεν αξίζει ούτε 10 λεπτά της προσοχής μας. Καλό θα ήταν να προτιμούσαμε κάποιο δίσκο των Symphony X, αφού οι Mistheria φαίνεται να τους αντιγράφουν και θρασύτατα, αλλά και άστοχα. Μπουχτίσαμε πια με τις metal όπερες! Κάτι τέτοια βλέπει ο Tobias Sammet και γελάει.
2/10
Χάρης Μπελαδάκης
