Οι Nadir έχουν αρκετά μεγάλη παρουσία στο χώρο της metal σκηνής, αφού το “The Sixth Extinction”, όπως υποδηλώνει και ο τίτλος του, αποτελεί την έκτη full-length δουλειά των Ούγγρων. Οι Nadir κινούνται μουσικά σε χώρους sludge/doom/death και για το λόγο αυτό το συγκεκριμένο album χαρακτηρίζεται ως επί το πλείστον από death φωνητικά, καθώς και από αρκετά βαρύ και αργό ρυθμό, με πολύ μελωδία και χαρακτηριστικά κιθαριστικά riffs.
Από τον δίσκο ενδιαφέρον σε επίπεδο συνθέσεων αρχικά παρουσιάζει το ‘The Debris Archipelago’, το οποίο σε φωνητικό επίπεδο έχει και κάποια ελάχιστα στοιχεία που κινούνται σε πιο doomcore ήχους, καθώς και αφηγήσεις. Το ‘Fragmented’ είναι κάπως πιο επιθετικό, ενώ σε ακόμα πιο επιθετικούς και κιθαριστικά γρήγορους ρυθμούς κινείται το ‘Mountains Mourn’, το οποίο παράλληλα είναι και αρκετά πιασάρικο. Το πιο επιθετικό και γρήγορο κομμάτι του δίσκου είναι το ‘A Matter of Survival’, το οποίο είναι και αυτό που μάλλον ξεχωρίζει μαζί με το προαναφερθέν. Παρά το γεγονός ότι ο δίσκος κινείται σε doom ρυθμούς, ενέχει αρκετή ένταση. Σε αυτό συμβάλουν αφενός τα κιθαριστικά riffs και αφετέρου το μεστό μπάσο που δίνει τον doom ρυθμό σε όλα τα κομμάτια. Οι συνθέσεις της μπάντας από τη Βουδαπέστη είναι σαφείς, χωρίς διάθεση επίδειξης της δεξιοτεχνίας των μελών της, αλλά και συγκεκριμένες ως προς το είδος που εκπροσωπούν. Σε στιχουργικό επίπεδο, το “The Sixth Extinction” είναι ένα concept album, το οποίο ασχολείται με το σημερινό μαζικό κύμα εξαφάνισης ειδών στη γη και το οποίο επικαλείται την καταστροφή του περιβάλλοντος, τη ρύπανση, τις ασθένειες, αλλά και την ανθρώπινη παρέμβαση ως τις κύριες αιτίες αυτής της εξαφάνισης.
Συνολικά, πρόκειται για ένα album με μία συγκεκριμένη μουσική ταυτότητα, συνεκτικό, αρκετά ώριμο σε επίπεδο συνθέσεων και παραγωγής, που ταυτόχρονα δεν μπορεί να χαρακτηριστεί ως δίσκος της χρονιάς. Είναι αρκετά ευχάριστος στο άκουσμά του, χωρίς αχρείαστες επιδείξεις και fillers και πάντως συστήνεται στους φίλους του sludge / death.
7.5/10
Αλίκη Μαξούτογλου
[email protected]
