Η μεγάλη στιγμή έφτασε. Πέντε ολόκληρα χρόνια μετά το φανταστικό ”This Godless Endeavor”, μία από τις πιο σημαντικές μπάντες του Progressive Μεταλλόκοσμου επιστρέφει με έναν πολύ δυνατό δίσκο στα χέρια της. Ας τα πάρουμε όμως τα πράγματα από την αρχή. Δεν πρέπει να αγνοήσουμε το γεγονός ότι έχουν περάσει πέντε ολόκληρα χρόνια από τον προηγούμενο δίσκο και μέσα σε αυτά ο άνθρωπος λίγο πολύ αλλάζει. Συγκεκριμένα ο Jeff Loomis έβγαλε έναν σόλο δίσκο, οπότε αυτό θα τον επηρεάσει λιγάκι στις νέες του δημιουργίες. Έπειτα έχουμε και την κυκλοφορία του σόλο δίσκου του Warrel Dane που και αυτός ήταν σε μία διαφορετική κατεύθυνση μουσικά, αλλά και από πλευράς στοίχων που επηρεάστηκαν από διάφορα προσωπικά θέματα του Warrel Dane. Άρα εδώ πλέον έχουμε να κάνουμε με μία μίξη αυτών των δύο στοιχείων. Τα φωνητικά του Dane είναι κατά ένα μεγάλο ποσοστό παρόμοια με την σόλο κυκλοφορία του, αλλά υπάρχουν και τα κλασσικά Nevermore φωνητικά. Το ίδιο ισχύει και με τα κομμάτια από την μουσική πλευρά του θέματος. Δηλαδή μίξη παλιού καλού Nevermore riffing με αρκετά στοιχεία από την σόλο δουλειά του Loomis. Τώρα, σε κάθε κομμάτι αυτή η μίξη ποικίλει. Άλλα έχουν τον καθαρό παλιό Nevermore χαρακτήρα όπως το”She Comes In Colors”, και άλλα έχουν αυτόν τον ανανεωμένο που ανέφερα με χαρακτηριστικό παράδειγμα το ”Emptiness Unobstructed”. Το μόνο που μου έλειψε λίγο ήταν τα σόλο που έκανε ο Loomis στους παλιότερους δίσκους. Εδώ είναι λιγότερα σε διάρκεια και κάπως πιο απλουστευμένα, αλλά από την άλλη, μπορεί να μην ταίριαζε το ίδιο στυλ σε αυτά τα κομμάτια που έχουν λίγο διαφορετικό αέρα. Ένας δίσκος που δεν πρέπει να λείψει από κανέναν fan των Nevermore και της love-or-hate φωνής του Warrel Dane.
8.5/10
Ηλίας Μαρόγλου
