Nochnoy Dozor, Church of the Sea, Ghone
Σάββατο 22 Φεβρουαρίου 2020, Αγγλικανική Εκκλησία Αγίου Παύλου
Ίσως ένα από τα πιο ενδιαφέρον μέρη για να δεις μια συναυλία είναι οι καθολικές εκκλησίες που στο εξωτερικό είναι πολύ συνηθισμένο να φιλοξενούν μουσικούς ή μπάντες. Μόλις πέρυσι ανακάλυψα ότι έχουμε και εμείς εδώ, στην Αθήνα, την Αγγλικανική Εκκλησία του Αγίου Παύλου πολύ κοντά στην πλατεία Συντάγματος όπου διοργανώνονται μουσικές βραδιές με καλλιτέχνες από τον Ψαραντώνη μέχρι τους Afformance και τους Whereswilder. Την επισκέφθηκα με την πρώτη ευκαιρία και πραγματικά έζησα μια από τις καλύτερες συναυλιακές εμπειρίες. Με την ανακάλυψη των Church of the Sea, που έγιναν κατευθείαν μια από τις αγαπημένες μου ανερχόμενες μπάντες, λίγους μήνες πριν στο Cult of the Amps Vol. III και την ανακοίνωση ότι θα παίξουν στην Αγγλικανική, δεν θα μπορούσα να λείψω από αυτό το μαγικό συνδυασμό.
Λόγο της καθυστερημένης έλευσης του κόσμου, αν υποθέτω σωστά, δεν κατάφερα να δω το πρώτο από τα δυο set του Ghone, αν έγινε κιόλας, αφού οι θέσεις του χώρου ήταν αριθμημένες και μας βάζανε ανά τρία άτομα. Έτσι από τη θέση μου απόλαυσα κατευθείαν τους Church of the Sea που ξεκίνησαν λίγα λεπτά αργότερα. Τι καλύτερο πάντρεμα θα μπορούσε να γίνει απ’ την γοτθική ατμόσφαιρα της εκκλησίας και τη σκοτεινή ηλεκτρονική-ψυχεδελική μουσική τους. Τα φωνητικά της Ειρήνης στο “XVII”, που μου θυμίζουν την αγαπημένη Jex Thoth, δεν ξέρω αν πραγματικά λειτουργούν καταπραϋντικά πάνω στους σκοτεινούς ήχους των πλήκτρων ή αν τους στοιχειώνουν ακόμα περισσότερο. Το τρίο κιθάρα, πλήκτρα φωνή δεν έχει τίποτα να ζηλέψει από πολυμελής μπάντες αφού ο Αλέξανδρος και ο Βαγγέλης αντίστοιχα έχουν καταφέρει να παίζουν όσα χρειάζεται με μόνο δύο όργανα. Ο φωτισμός ήταν επίσης ένα σημαντικό στοιχείο που έκανε το τελικό αποτέλεσμα μια εμπειρία πέρα από τα όρια του ήχου. Συγκεκριμένα τα μοβ-μπλε χρώματα να πέφτουν πάνω στην κιθάρα και από πάνω τα κόκκινα φωτισμένα βιτρό, ενώ δεξιά μια παλιά εικόνα του Χριστού, και όλα αυτά δεμένα με την εξαιρετική μουσική είναι μια από τις χαρακτηριστικές εικόνες που μου έμειναν από αυτή τους την εμφάνιση.
Setlist: Sweet Surprise / XVII / Raindrops / (A story about) Preparation / Mirrors / No one Deserves / Odalisque / At the Edge of the World
Ο Ghone αυτή τη φορά έφερε μαζί του ένα πιο μαζεμένο κομμάτι από τα vintage συστήματα του, δίνοντας χρόνο και χώρο ανάμεσα στους Church of the Sea και τους Nochnoy Dozor να ετοιμάσουν τη σκηνή. Οι ήχοι που βγαίνουν από τα μηχανήματα του θα μπορούσαν να περιγράφουν ως ήχοι της πόλης, της καθημερινότητας που ισορροπεί ανάμεσα στο άγχος των γρήγορων ρυθμών της αλλά και στην ταυτόχρονη απόλαυση των απεριόριστων επιλογών της. Δεν είναι εύκολο να προσδιορίσει κάποιος τη μουσική του και αυτό λειτουργεί θετικά γιατί την ερμηνεύει ο καθένας όπως αισθάνεται. Το μόνο σίγουρο είναι ότι έχει αρκετό ενδιαφέρον η προσπάθεια του τόσο τεχνικά, μιας και αυτό που κάνει δεν το συναντάς εύκολα ως αυτόνομη μουσική, όσο και καλλιτεχνικά.
Οι Nochnoy Dozor ξεκίνησαν πάνω στο τελείωμα του Ghone, και μπορώ να πω πως αυτό έδωσε μια ευχάριστη ροή αφού έτσι κ αλλιώς τα συγκροτήματα είχαν περίπου από 30 με 40 λεπτά το καθένα να παρουσιάσουν το υλικό τους. Η αίθουσα γέμισε occult-doom μελωδίες με την Λίνα και την Ρεβέκκα, που έπαιζε και πλήκτρα, να ανταλλάσσουν στίχους στα φωνητικά, όπου η κάθε μία έχει το δικό της ύφος. Η μπάντα συμπληρώνεται με τύμπανα, πολύ εντυπωσιακό να τα βλέπεις στημένα σε ένα τέτοιο χώρο, κιθάρα και μπάσο. Ακούστηκαν κομμάτια από το πρώτο τους ΕP που κυκλοφόρησε πριν δύο χρόνια αλλά και καινούργια όπως το “Clarice” που είναι και από αυτά που θα πρότεινα να ακούσετε αν δεν γνωρίζετε τον ήχο τους. Η Αγγλικανική είναι ο κατάλληλο χώρος και γι’ αυτούς, με την ξεχωριστή και καλοδουλεμένη μουσική τους να ταιριάζει γάντι με την όλη ατμόσφαιρα. Αυτό που ξεχώρισα επίσης, είναι η θεατρικότητα της frontwoman και η απόδοση όλων των μελών που κατά τη γνώμη μου η ενέργεια τους δε μπορεί να συγκριθεί με το να ακούς απλά μουσική στα ακουστικά σου ή να βλέπεις ένα βίντεο στο YouTube. Και αυτό είναι σπάνιο πλέον όταν μπορείς να δεις 10 live το μήνα και από αυτά δύσκολα να σε κερδίζει η ζωντανή εμφάνιση της μπάντας περισσότερο από αυτό που έχεις ακούσει πριν τους δεις.
Setlist: Home Sick Home / Period / Stains / In the Mire / Black Hand / Looks Like Fire / Lifeless / Clarice
Δεν ξέρω τι γνώμη απέκτησαν οι ιερείς για τις μπάντες που άφησαν να παίξουν στην εκκλησία τους, το μόνο σίγουρο είναι ότι το κοινό το απόλαυσε με τη ψυχή του. Το δε sold out από την προπώληση κιόλας, μάλλον έκανε την συγκεκριμένη εμφάνιση ιστορική, γιατί αυτές οι μπάντες αν συνεχίσουν έτσι είναι αδύνατο να μη φτάσουν πολύ ψηλά. Ένα πολυ καλο δείγμα της δουλειάς τους θα βρείτε στο βίντεο που δημοσίευσαν πριν λίγες μέρες και είναι σύμπραξη τεσσάρων συγκροτημάτων. Τέλος, να συμπληρώσω ότι ένα live στην Αγγλικανική Εκκλησία του Αγίου Παύλου δεν περιλαμβάνει μόνο τη μουσική και την ατμόσφαιρα. Είναι όλο το πακέτο της βραδιάς, από τον κόσμο που κάθεται στη μικρή αυλή του και συζητάει πίνοντας το ζεστό κρασί που μας κέρασαν οι διοργανωτές, μέχρι το ότι βρίσκεσαι έξω από ένα “κρυμμένο” αρχιτεκτονικά διαμάντι στο κέντρο της Αθήνας.
Κείμενο, Φωτογραφίες: Νίκος Δρακόπουλος
