Candlemass: Live Report από το Πειραιώς Academy 117
Καταρχήν να πω ότι είναι ιδιαίτερη τιμή, που μου δόθηκε η ευκαιρία να γράψω για το συγκεκριμένο live, live μιας μπάντας που ακολουθώ και λατρεύω τα τελευταία δέκα χρόνια. Η απουσία κυρίως του ηγέτη Leif Edling (λόγω του γνωστού πλέον προβλήματος κόπωσης που αντιμετωπίζει) και η παρουσία του σχετικά νέου αλλά γνώριμου από τις συνεργασίες του με τον Leif, Mats Leven (Abstact Algebra, Krux) στα φωνητικά, δίκαια μας έκανε επιφυλακτικούς για τη συγκεκριμένη συναυλία και βέβαια έθεσε διάφορα ερωτήματα. Εξάλλου, γίνεται μακαρόνια χωρίς κιμά; Aν και τους έχω δει σε αρκετά καλύτερη φάση τις τρεις προηγούμενες φορές (ποιος θα ξεχάσει την τελευταία τους εμφάνιση το 2011 μαζί και με τον πρώτο τραγουδιστή όπου και παίξανε όλο το “Epicus Doomicus Metallicus”;), μπορώ να πω ότι οι επόμενοι πιο παλιοί, οι κιθαρίστες Mats Bjorkman και Lars Johansson και ο ντράμερ Jan Lindh φυσικά, συνέβαλαν τα μέγιστα για μια ακόμη καλή εμφάνιση, με πολύ καλή απόδοση, και έτσι μπορούμε να μιλάμε για ένα καλό γενικά live δίνοντας με αυτόν τον τρόπο μια απάντηση στα όποια ερωτήματα και τους όποιους ενδοιασμούς.
Νέος, θα έλεγα, συναυλιακός χώρος για εμάς τους μεταλλάδες, καθώς από εδώ και στο εξής θα βλέπουμε συναυλίες και εκεί. Αρκετά μεγαλύτερος, κάτι που δημιούρησε μεγαλύτερη άνεση, μαζί με το γεγονός ότι το Πειραιώς Academy 117 δε γέμισε από κόσμο. Η ώρα έφτασε 21:30, άλλο ένα ωράριο στις τελευταίες συναυλίες τηρήθηκε απόλυτα (!) και βλέποντας το εξώφυλλο του πρώτου δίσκου πίσω στη σκηνή, είχε έρθει η στιγμή, μάλλον οι στιγμές, που θα (ξανά) λατρεύαμε από τους Candlemass. Από τα πρώτα λεπτά και τραγούδια φάνηκε ότι πάνω κάτω θα έχουμε ένα best of setlist, όσο βέβαια αυτό γινόταν. “Dark Reflections” για την αρχή (τι να λέμε τώρα!), αλλά ο πραγματικός χαμός ξεκίνησε από τις πρώτες νότες του “Bewitched”! Ενός κομματιού, που πολλοί από εμάς το είχαμε άχτι, καθώς δεν το είχαν παίξει σε καμία από τις προηγούμενες τρεις συναυλίες τους. Χωρίς να πάρουμε ανάσα, το φοβερό ξεκίνημα συνεχίστηκε με το καθιερωμένο “Mirror Mirror” για να μας πουν λίγο μετά την καλησπέρα τους. Αφού ο Mats Leven μας μίλησε και μας ρώτησε αν μας αρέσει το “Chapter VI”, η πρώτη έκπληξη της βραδιάς έγινε με το “The Dying Illusion” από το εν λόγω άλμπουμ (1992). Ήταν μια πρώτης τάξεως ευκαιρία να ακούσουμε κάτι από εκεί, με τον Mats Leven, αφού τα φωνητικά του ταιριάζουν άψογα με το υλικό του δίσκου αυτού. Δυστυχώς έλειψε κάτι άλλο από εκεί, όπως για παράδειγμα το ΕΠΟΣ και καλύτερο κομμάτι του άλμπουμ, “Where The Runes Still Speak”, που ήθελα πάρα πολύ να ακούσω. Το στοιχείο της έκπληξης συνεχίστηκε με το “A Cry From The Crypt” από το τρίτο τους άλμπουμ “Ancient Dreams” (1988). Και αυτό, όπως και όλα τα προηγούμενα, με πολύ ωραία απόδοση από τον Mats, αλλά η αλήθεια είναι ότι μπορούσαν να κάνουν καλύτερη επιλογή είτε από το δίσκο (π.χ. το ομώνυμο) είτε από το “Tales Of Creation” Ποιος δε θα ήθελε ας πούμε να ακούσει το “The Edge Of Heaven” ή το “A Tale Of Creation”; Λεπτομέρειες! Το πρώτο πέρασμα από το πρόσφατο παρελθόν της μπάντας ήρθε με το “Emperor Of The Void” από το “King Of The Grey Islands” του 2007 (πρώτο με τον Robert Lowe στο μικρόφωνο). Πραγματικά, νισάφι πια με αυτό το κομμάτι, μια χαρά τραγούδι είναι, αλλά είναι λες και η μπάντα έχει επαναπαυτεί με αυτό, παίζοντας μόνο αυτό τα τελευταία χρόνια, από έναν δίσκο εξαιρετικό και που έχει καλύτερα κομμάτια από αυτό. Όπως π.χ. ένα από τα καλύτερα που οι Candlemass έχουν γράψει ever, το “Of Stars And Smoke”. Κάπου εδώ είχε έρθει η ώρα για την πρώτη μεγάλη στιγμή απο το “Epicus Doomicus Metallicus”. “Under Τhe Oak”. Απλά και όμορφα. Κλάμα… Δε χρειάζεται να πω πολλά, όσοι έχουν βιώσει (με) τους Candlemass δε γίνεται να μη συγκινήθηκαν. Ένα από τα καλύτερα καταθλιπτικά κομμάτια (όπως και το “Solitude”). Φυσικά και στη συνέχεια τιμήθηκε σχεδόν όλος ο πρώτος δίσκος, ήταν άλλωστε ένας από τους λόγους που ξαναβγήκαν σε περιοδεία, για τα 30 χρόνια από την κυκλοφορία του. Ακούσαμε “Crystal Ball”, “A Sorcerer’s Pledge” και φυσικά “Solitude” με το οποίο κλείσανε το live με μεγαλοπρέπεια και, για άλλη μια φορά, με αποθέωση. Να αναφέρω το χαμό που έγινε κυρίως στο πρώτο αλλά και στα υπόλοιπα; Ενδιάμεσα εκτελέστηκαν το επίσης κλασικό “At The Gallows End”, που δε λείπει από καμία τους συναυλία και το “Prophet” από το τελευταίο τους άλμπουμ “Psalms For The Dead” (2012).
Κρίμα που δεν ακούσαμε κάτι από το φοβερό (και αυτό) “Death Magic Doom”, αλλά εννοείται ότι σε ένα live που παίζονται και αρκετά κλασικά κομμάτια, προφανώς και δε μπορούμε να τα έχουμε όλα! Ο ήχος ήταν καλός γενικά, αλλά νομίζω ότι για Candlemass θα μπορούσε να είναι και καλύτερος. Ο Mats Leven τα πήγε περίφημα στην απόδοση των περισσότερων κομματιών, με μόνη ένστασή μου στην απόδοση του πρώτου μέρους του “A Sorcerer’s Pledge” που θεωρώ ότι το έχασε και δεν του βγήκε (καμία σχέση για παράδειγμα με την απόδοση του Lowe παλαιότερα σε αυτό το κομμάτι) και σε κάποιες αχρείαστες ψιλές σε κάποια σημεία, που δεν κόλλαγαν τόσο. Κάτι άλλο ίσως αρνητικό, τα ρηχά νερά στα οποία κινήθηκε ο μπασίστας που αντικατέστησε τον Leif Edling στην περιοδεία. Αυτό φάνηκε στην «εκτέλεση» της πασίγνωστης μπασογραμμής του “Crystal Ball” (από τις καλύτερες που υπάρχουν), την οποία και «σκότωσε». Γενικά πάντως, το να πάει κάποιος οπαδός σε ένα live των Candlemass και να μην περάσει καλά μένοντας ευχαριστημένος, απλά δε γίνεται. Δεν το αφήνει το συγκρότημα, για το οποίο δε χρειάζεται να πω την ιστορία του και τι έχει αφήσει παρακαταθήκη σε εμάς πολλά χρόνια τώρα! Νομίζω ότι για άλλη μια φορά φάνηκε η αγάπη και η λατρεία που τους έχει το ελληνικό κοινό, μέχρι που σε κάποια φάση ο Mats Leven, βλέποντας ότι τραγουδούσαν σχεδόν όλους τους στίχους, αστειεύτηκε λέγοντάς μας να αναλάβουμε εμείς τα φωνητικά και να φύγει. Μένει μόνο να δούμε τι πορεία θα ακολουθήσουν από εδώ και στο εξής, αν θα εξαρτηθεί αυτό από την κατάσταση του Edling που ναι μεν γράφει και συνθέτει αλλά πλέον δεν βγαίνει εκεί έξω με τους υπόλοιπους – οπότε δε θα είναι και παράλογο αν τελικά σταματήσουν – αν θα συνεχίσουν μετά από την επετειακή κυκλοφορία του ΕΡ σε λίγο καιρό, ή αν αυτό θα είναι το τέλος ενός τεράστιου κύκλου γεμάτου ένδοξες στιγμές και επιτυχίες.
Candlemass setlist:
- Dark Reflections
- Bewitched
- Mirror Mirror
- The Dying Illusion
- A Cry From the Crypt
- Emperor of the Void
- Under the Oak
- At the Gallows End
- Crystal Ball
Encore 1:
- Prophet
- A Sorcerer’s Pledge
Encore 2:
- Solitude
Kείμενο – Ανταπόκριση: Πέτρος Μυστικός
[email protected]
