Οι Oceans είναι ένα συγκρότημα που τα μέλη της είναι από την Γερμανία και την Αυστρία, επιδίδονται στο άθλημα του metalcore με πολλά στοιχεία από post metal και μας παρουσιάζουν εδώ την δεύτερη ολοκληρωμένη δουλειά τους με τον τίτλο “Hell Is Where The Heart Is”. Για όσους παρακολουθείτε το συγκρότημα και δεν το ακούτε για πρώτη φορά, θα μπορέσετε να καταλάβετε πως εδώ έχουμε να κάνουμε με το σύνολο των κομματιών που περιλαμβάνεται στα τρία EP’s που κυκλοφορήσαν μέσα στο 2022. Το θέμα είναι αν μετά το πόσο καλά τα πήγε το ντεμπούτο τους, “The Sun And The Cold”, και την αποδοχή που έλαβε από τον κόσμο, αν αυτή η κυκλοφορία θα συνεχίσει στον ίδιο δρόμο.
Θεματικά αυτός ο δίσκος, είναι ένα άκρως μελαγχολικό και θυμωμένο ταξίδι που εξετάζει τον τρόπο που αντιμετωπίζουμε τον συναισθηματικό πόνο και πως ανακτούμε τις δυνάμεις μας, μέσω τις ελπίδας και της δύναμης. Η κυκλοφορία μπορώ να πω πως χωρίζεται σε τρία μέρη, ένα για κάθε EP που έχει κυκλοφορήσει. Αυτός είναι και ο λόγος που κάθε τρίτο του δίσκου ξεκινάει με ένα ιντερλούδιο και μία ήρεμη φωνή που δίνει τον τόνο για το που θα οδηγήσουν τα επόμενα κομμάτια.
Η παραγωγή είναι καθαρή ενώ ο συνδυασμός καθαρών και brutal φωνητικών δίνει έναν ενδιαφέρον τόνο στην οργή που θέλει να βγάλει προς τα έξω η μουσική. Η μουσική που παίζει το συγκρότημα παίρνει και μερικά στοιχεία από nu-metal (σ.σ.: “Awakening” και “Sulfur” η επιρροή είναι εμφανής σε αυτά τα δυο) αλλά και deathcore. Στο σύνολο του, ο δίσκος δεν κάνει κοιλιά, ακόμη και σε σημεία που όλο το πράγμα αρχίζει να ακούγεται πολύ σοβαρό, θα έρθει την κατάλληλη στιγμή η ένταση ώστε να τα ισορροπήσει όλα.
Η φετινή χρονιά για την Nuclear Blast μπορώ να πω πως ήταν καταιγιστική καθώς μας χάρισε πολύ καλά κομμάτια από όλα τα είδη και όχι μόνο. Το “Hell Is Where The Heart Is” δεν ξεφεύγει και μπορεί να αποτελέσει ένα πολύ καλό κλείσιμο χρονιάς. Το μόνο μειονέκτημα είναι πως όποιος έχει επενδύσει από πριν στα eps που κυκλοφορήσαν, δεν υπάρχει κανένας απολύτως λόγος να επενδύσει και εδώ. Σε κάθε περίπτωση σαν δουλειά είναι κάτι που αξίζει.
7.5/10
Βαγγέλης Φαρρής
[email protected]
