Αν και πατάει με ακρίβεια και πάθος στο μονοπάτι που άνοιξαν μπάντες όπως οι Nuclear Assault και Slayer, δεν είναι καθόλου άσχημο. Αυτό θα μπορούσε να είναι μια απλή και γρήγορη κριτική για τη νέα δεύτερη δουλειά των Γερμανών Ravager με τίτλο “Thrashletics”, άλμπουμ το οποίο περιλαμβάνει εννέα thrash metal κομμάτια, ικανά να σε κάνουν να περάσεις καλά κατά τη διάρκεια της ακρόασής τους αλλά θεωρώ δίχως να σου μένει κάποιο στη μνήμη μετά το τέλος αυτής.
Δίχως όμως επίσης να σημαίνει πως ακούγοντας τα “Mindblender”, “Thrashletics”, “Dysphoria” ή το σχεδόν εννιάλεπτο “Slaughter Of Innocents” δε θα μπείτε στη διαδικασία του ειλικρινούς και δυναμικού headbanging, φτάνοντας στα όρια του αυχενικού. Μειονέκτημα σαφώς ότι τα τραγούδια ανήκουν στη κατηγορία του μη πιασάρικου, όμως από την άλλη δε μπορώ να κατηγορήσω μια νεοσύστατη μπάντα για λάθη που κάνουν και μεγαθήρια.
Η φωνή του τραγουδιστή Philip Herbst σκίζει τα ηχεία και είναι κομμένη και ραμμένη για το είδος αλλά θεωρώ πως τα τύμπανα Andre Sawade και οι κιθάρες των Marcel Lehr και Dario Rosenberg προτρέχουν και είναι λιγάκι πιο μπροστά στη μίξη, κάτι που αν το προσέξεις κουράζει και αδικεί τα φωνητικά ενίοτε. Μπορείτε όμως οι του είδους να το τσεκάρετε άφοβα χωρίς να νομίσετε ότι θα χάσετε το χρόνο σας. Ταχύτητα, τραχύτητα, αμεσότητα, απλά thrash metal. Ας μείνουμε στο ύφος… Οπότε…
7/10
Μιχάλης Κανακουσάκης
[email protected]
