Λένε πως δεν πρέπει να κρίνεις ένα βιβλίο από το εξώφυλλο του. Όμως όταν το εξώφυλλο αυτού του βιβλίου αν ήταν (που είναι) εξώφυλλο δίσκου θα μπορούσε να είναι ένα εναλλακτικό εξώφυλλο για το “Screaming For Vengeance” ε τότε οι κρίσεις και οι συγκρίσεις πιστεύω πως είναι αναπόφευκτες! Οι Riot City μας είχαν μπριζόσει εδώ και καιρό μέσω youtube και οι μερακλίδες του heavy metal έτριβαν τα χέρια τους. Και καλά έκαναν!
Οι Riot City λοιπόν δεν είναι ακριβώς ένα νέο σχήμα. Σαν έτος ίδρυσης έχουν το 2011 με έδρα τους τον Καναδά. Το 2013 κυκλοφόρησαν ένα demo (το “Living Fast” με τρία κομμάτια) και δύο χρόνια αργότερα αυτό το demo επανακυκλοφόρησε σε μορφή split με τρία ακόμα συγκροτήματα(με ένα επιπλέον κομμάτι). Τους πήρε λίγο καιρό αλλά τελικά έβγαλαν το ντεμπούτο του που τολμώ να πω ότι είναι μπόμπα!
Παραδοσιακό μερακλίδικο speed metal τίγκα στα γκάζια κύριοι. Σεμνά και ταπεινά. Σε κάτι λιγότερο από σαράντα λεπτά (βινύλιο δηλαδή) οι Riot City εγκλωβίζουν όλα αυτά τα χαρακτηριστικά που κάνουν έναν δίσκο να φουσκώνει το στήθος του με περηφάνια. Γκάζια, δισολίες, αρμονίες, τσιριχτά (όχι όμως συνέχεια) φωνητικά και παραγωγή προσεκτικά retro.
Πρακτικά δεν υπάρχει μια νότα παράταιρη εδώ μέσα. Ο δίσκος ακούγεται μονορούφι και δύσκολα το χέρι μένει μακριά από το repeat. Τα όχτο κομμάτια του “Burn The Night” είναι ένα και ένα. Δεν υπάρχουν fillers εδώ. Μόνο killers. Το να διαλέξω αγαπημένο μην μου το ζητάτε, σε εποχές που πολλές κυκλοφορίες έχουν 1-2 καλά κομμάτια εδώ μιλάμε για ένα μπετόν αρμέ σύνολο. Metal κύριοι, το παλιό το ορθόδοξο. Δηλαδή μπορεί να ακούσει κάποιος τα “Warrior Of Time” ή “Burn The Night” και να μην πωρωθεί; Αποκλείεται.
Οι Riot City παίρνουν όλα αυτά τα στοιχεία τα οποία αγαπάμε στην μουσική μας και τα φέρνουν στο σήμερα. Δεν είναι ρετρολάγνοι όμως δεν βασίζονται σε “Μοντερνιές” για να γράψουν μουσική. Για να το θέσω απλά: το “Burn The Night” είναι δεδομένα μέσα στα καλύτερα άλμπουμ του 2019!
9 / 10
Μιχάλης Νταλάκος
mdalakosreports@gmail.com