Άλλη μία glam rock μπάντα από τη Σουηδία, από τις πολλές που έχουν μαζευτεί τελευταία. Αυτή η χώρα μου έχει προσφέρει μέχρι στιγμής μόνο καλούς glam rock δίσκους. Και με βάση πιθανοτήτων να το πηγαίναμε, δε γινόταν. Κάποια στιγμή θα παρουσιαζόταν κάποια μετριότητα. Αυτή η μετριότητα λοιπόν, δεν είναι άλλη από τους Sanchez. Εάν εξαιρέσουμε την κάκιστη παραγωγή (πράγμα ανεπίτρεπτο για τρίτο δίσκο), ο μόνος λόγος που ίσως θα μπορούσε να μας κάνει να ασχοληθούμε έστω και λίγο μαζί τους είναι μόνο οι καλούτσικες μελωδίες αραιά και που, οι οποίες μου θύμιζαν μία πάρα πολύ κακή αντιγραφή των Dokken. Από εκεί και πέρα ξεκινάει η μεγάλη κατρακύλα. Ένας frontman που συνδυάζει τέλεια άψυχη ερμηνεία και παραφωνία, δεύτερα φωνητικά εκτός τόπου και χρόνου, κιθάρες που θέλουν να ακουστούν αλλά η παραγωγή δεν το επιτρέπει, κάνοντας έτσι τη γκόμενα στο εξώφυλλο να αποτελεί το μόνο καθαρό glam στοιχείο, σε ένα album που δυστυχώς θέλει να λέγεται hard rock. Από κομμάτια ίσως και να ξεχώριζα το ομώνυμο, το Bullet In Your Heart και την πολύ καλή μπαλάντα Empty Words, αλλά ο τραγουδιστής (ή μάλλον κομπάρσος) πραγματικά μου σπάει τα νεύρα. Παρότι τρίτος δίσκος τους, είναι φανερό πως οι Sanchez θέλουν πολύ δουλειά ακόμα. Άμα είσαι οπαδός του glam και σέβεσαι αυτό που ακούς, το Run The Streets θα σου περάσει απαρατήρητο.
2/10
Χάρης Μπελαδάκης
