Αυτό που στην αρχή ξεκίνησε σαν μπάντα διασκευών σε κομμάτια των Nightwish, κατέληξε σε ένα αυτόνομο συγκρότημα ονόματι Sinheresy. Μετά από ένα φτωχό demo 2 κομματιών προ διετίας, αυτό εδώ το νέο EP θα έλεγα πως είναι πιο κατατοπιστικό για μία πρώτη γεύση. Όντας cover band στους προαναφερθέντες πλατινένιους Φινλανδούς, οι Sinheresy ήταν σίγουρα μοιραίο πως θα κατέληγαν στη female-fronted κατηγορία. Σαν σύνθεση ακολουθούν τη φόρμουλα των Lacuna Coil, με διαρκείς εναλλαγές ανάμεσα σε male και female vocals, ενώ δεν είναι λίγες και οι φορές που γίνονται ντουέτα. Απομονώνοντας το λαρύγγι του μπουλούκου-θεούλη Stefano Sain, θα έλεγα πως η φάση θυμίζει πολύ Epica χωρίς να ενοχλεί ιδιαίτερα. Ικανοποιητικοί ήχοι στις κιθάρες και ακόμα πιο ικανοποιητική ενορχήστρωση (!) είναι δύο πολύ καλά ατού που έχουν στη διάθεσή τους, αλλά τα κομμάτια δεν προσφέρουν κάτι που δεν έχουμε ακούσει μέχρι στιγμής σε αυτό το είδος. Δε λέω, η Cecilia Petrini μπορεί να είναι χαριτωμένη κοπελίτσα και να έχει πολύ όμορφες ψηλές, αλλά σαν μπάντα θέλουν ακόμα δουλειά ώστε να καταφέρουν να αποκτήσουν ένα πιο χαρακτηριστικό ύφος. Αν όμως λάβω υπόψη μου και τη μπαλάντα “Forever Us”, κάτι τέτοιο μπορεί και να είναι εφικτό. Μέχρι τότε, οι fans του είδους δεν έχουν να χάσουν κάτι αν τους ακούσουν.
5/10
Χάρης Μπελαδάκης
