Αναποδιές ο καινούριος μήνας μιας και όλα μπαίνουν περισσότερο από ποτέ στον κλασσικό δρόμο της ρουτίνας και της καθημερινότητας που η μόνη παρέα για εμάς τους συντάκτες είναι οι κριτικές και οι άπειρες ώρες μουσικής που σπαταλάμε για να ακούσουμε κάθε άλμπουμ. Ως φαν του metalcore και γενικά του -Core ήχου και της πιο τέλειας χώρας μετά την Ελλάδα, Σουηδίας έχω στην κατοχή μου το καινούριο άλμπουμ των Sonic Syndicate. Πραγματικά με τις πρώτες νότες, με τα πρώτα λεπτά που διένυσα όταν το πρωτοάκουσα έβαλα να ακούσω πάλι το δεύτερο και καλύτερο τους άλμπουμ Only Inhuman. Τι σημαίνει αυτό? Ότι πλέον οι Sonic Syndicate μπήκαν στο αντίθετο ρεύμα και ο δρόμος δεν έχει επιστροφή. Και ξαναρωτάω τι σημαίνει αυτό? Ότι το We rule the Night μπορεί να παιχτεί άνετα σε clubakia και σε καφετέριες μιας και οι Sonic syndicate απ’ ότι φαίνεται το γύρισαν στο Pop-Rock ξεχνώντας ότι παίζουν Metalcore και με το συγκεκριμένο είδος έγιναν γνωστοί. Για να γίνω πιο σαφής το εναρκτήριο κομμάτι ξεκινάει με bitaki και στην συνέχεια γίνεται πιασάρικο rock. Ίχνος metalcore, ίχνος Breakdown, ίχνος από τους παλιούς Sonic Syndicate. Η εμπορευματοποίηση τους έφαγε κατά κράτος και σίγουρα το κοινό στο οποίο απευθύνεται έχει αλλάξει εντελώς. Φανερότατα εμπορικοί σε συνθέσεις και Lyrics με εναλλαγές brutal τα οποία πλέον είναι απειροελάχιστα με καθαρά. Το μοναδικό κομμάτι που μου άρεσε είναι από το Single που είχα ξανακάνει κριτική με τίτλο Burn this City που είναι το μοναδικό κομμάτι του δίσκου που θυμίζει λίγο metalcore και παλιούς Sonic Syndicate.
6/10
Θοδωρής Μακρής
