Σέβομαι τη λατρεία ορισμένων με το rock ‘n’ roll, αλλά ειλικρινά όταν έχω ακούσει δύο μόλις τραγούδια τα οποία – συμπτωματικά – φυσικά έχουν τις φράσεις “are you fuckin’ ready for the rock and the roll” και “now it’s time for rock ‘n’ roll”, έχει καταντήσει πιο εκνευριστικό κι από τους στίχους της σύγχρονης ελληνικής ελαφρολαϊκής σκηνής. Τέλος πάντων. Ευτυχώς το groove που ήρθε με το “City Of the Sinners” ήταν αυτή η ελπίδα που περίμενα. Δεν είναι κάτι που δεν έχουμε ξανακούσει αλλά σίγουρα είναι κάτι πολύ καλό.
Η κιθάρα rock, η φωνή metal-ίζει και για τα πιο εκπαιδευμένα αυτιά η ακουστική κιθάρα στο βάθος δεν αφήνει το κομμάτι να βγει από την μπαλαντοειδή ροή του. Φυσικά θα υπήρχε και ένα κομμάτι με τίτλο “Kings Of Rock ‘Ν’ Roll”, δεν εκπλήσσομαι καθόλου. Ένα ωραίο κομμάτι με μοναδικό μείον κατά τη γνώμη μου το riff που θυμίζει κάτι από “Hit The Road Jack”, και παρόμοια κομμάτια. Φυσικά και το “Hellfire” έλεγε “I’m ready for rock ‘n’ roll” οπότε πλέον ξεπερνάω το θέμα με τους στίχους και συνεχίζω.
Το στυλ που βγάζουν σχεδόν σε όλα τα κομμάτια τους είναι ιδιαίτερα ενδιαφέρον. Το πάντρεμα του χορευτικού rock με το σύγχρονο alternative metal γενικά παίζει πολύ τελευταία και νομίζω πως οι SpitFire είναι από αυτούς που άνετα θα ξεχώριζαν αν τους συνέκρινα με κάποια μπάντα όπως είναι οι Hinder. Το “Roll The Dice” που ήρθε στη συνέχεια ήταν ένα ωραίο, χαλαρό κομμάτι από αυτά που θα μπορούσες να τραγουδάς γύρω από μια φωτιά κάτω από το αυγουστιάτικο φεγγάρι ένα πράγμα.
Ο αμερικάνικος νότος χτύπησε την πόρτα με την εισαγωγή του “Take My Throne” και γενικά όλη η ατμόσφαιρα του κομματιού ήταν κάτι από μπαρ στη μέση της ερήμου με πενήντα choppers απ’ έξω. Και όσο προχωράει η ακρόασή μου, καταλήγω στο ότι αυτός είναι ένας τρομερός καλοκαιρινός δίσκος. Και τι εννοώ με αυτό; Στο αυτοκίνητο, τα γκάζια τέρμα, τα παράθυρα ανοιχτά, τα ray ban στα μάτια και άντε γεια! Μπορεί να μην ανήκει σε αυτό το είδος που θα χαθείς στη μουσική και τους στίχους αλλά σίγουρα θα περάσεις καλά. Βάζω στοίχημα πως οι τύποι επί σκηνής θα είναι φωτιά! Και σίγουρα είναι να χοροπηδάς από το πρώτο ως το τελευταίο λεπτό.
8/10
Ντένια Παλαιολόγου
[email protected]