Συνήθως έχουμε στο μυαλό μας την Φιλανδία ως έναν τόπο τυλιγμένο στο κρύο και το χιόνι. Και όμως δεν είναι όλα της τα μέρη έτσι, όπως για παράδειγμα το παραμυθένιο Kotka που βρίσκεται στις νότιες ακτές της, από όπου μας έρχονται και οι rockers Sunday Song. Αυτή η τοποθεσία έχει τόση σημασία για τη μουσική τους όσο έχουν τα παγωμένα δάση για το blackmetal. Η μπάντα κυκλοφόρησε το EP “Analogye” το 2010 και τον ντεμπούτο της δίσκο “Down Wind, Down Sea” το 2014. Φέτος έχουμε στα χέρια μας τη δεύτερη δουλειά τους “Signals” η οποία κινείται στον χώρο του ατμοσφαιρικού rock.
Είναι πολύ εύκολο να λες ότι εμπνεύστηκες από ένα μέρος αλλά πολύ δύσκολο να το περάσεις αυτό στον ακροατή που δεν έχει βρεθεί εκεί. Λοιπόν οι Sunday Song όχι μόνο το καταφέρνουν αλλά ακόμα και αν δεν έχεις βρεθεί ποτέ σ’ αυτή την ήρεμη αλλά μελαγχολική μεριά της Φινλανδίας, σίγουρα θα ταξιδέψεις μέχρι εκεί με τη μουσική τους. Το στυλ τους είναι κάτι ανάμεσα σε Anathema, της“Alternative 4” εποχής και έπειτα, και των απογυμνωμένων από το progressive Riverside στιγμών. Αυτό βέβαια ορίζεται μέσα από τον δικό τους ξεχωριστό και ιδιαίτερο χαρακτήρα. Απόδειξη αυτού το “Hope ” που είναι από τις καλύτερες συνθέσεις του δίσκου, το οποίο ντύθηκε επίσης με ένα πολύ ωραίο videoclip.Τα πλήκτρα, η πεντακάθαρη και μελαγχολική φωνή τουτραγουδιστή και τα μελωδικά σόλο είναι τα κύρια στοιχεία που διακρίνεις στα περισσότερα κομμάτια. Στο “Mountainheart” όμως υπάρχουν ακόμη post rock περάσματα από τις κιθάρες, ενώ το “Signs of Light” σε βυθίζει σε μια θάλασσα θλίψης.
Γενικώς το αίσθημα από τη μια γαλήνης και από την άλλη μελαγχολίας δημιουργούν ένα συναισθηματικό ταξίδι που λείπει από τους σύγχρονους ατμοσφαιρικούς rock δίσκους. Άραξε λοιπόν στο κρεβάτι σου μια μέρα που βρέχει, με το “Signals” στα ακουστικά σου. Σίγουρα θα φτάσεις μέχρι τη μακρινή Φιλανδία με τους Sunday Song στο πλευρό σου.
7,5/10
Νίκος Δρακόπουλος
[email protected]
