Ήταν καιρός για ένα μουσικό διάλειμμα, μιας και μετά από τόσο metal και τόσες νέες μπάντες καλό είναι να ακούμε και άλλα πράγματα (κυρίως για να εκτιμάμε το γούστο μας). Για να μην χαλάσω και άλλο χρόνο από τους αναγνώστες που έχουν όρεξη τώρα μόνο για metal, λέω ότι στοιχείο του δεν θα βρούνε σε αυτόν τον δίσκο. Οι Supra Naturals αποτελούν μία από αυτές τις περιπτώσεις κάθε μήνα που δεν έχουν λόγο ύπαρξης στην σελίδα μας, χωρίς αυτό να σημαίνει αναγκαστικά ότι η μουσική των συγκεκριμένων δίσκων δεν είναι καλή. Απλά δεν κολλάνε με αυτά που συνήθως ακούμε. Αφήνω για λίγο τα ορεκτικά και μπαίνω στο ψητό. Ολλανδοί οι τρεις φίλοι μας που δημιουργήθηκαν το 2010, ενώνοντας τα διαφορετικά ακούσματα του καθενός για κυκλοφορίες σαν και αυτήν. Απ ότι όμως θα καταλάβει όποιος ακούσει το “Wild Education”, τα ακούσματα αυτά δεν ήταν και τόσο απομακρυσμένα εξαρχής. Ηλεκτρονική μουσική με dance και ελάχιστα dubstep στοιχεία, σε μονοπάτια Prodigy και Noisia για να διαμορφώσετε μία καλύτερη εικόνα. Προσωπικά τα τελευταία χρόνια πειραματίζομαι κάπως με παρόμοιους ήχους για τους λόγους που προανέφερα πιο πάνω, αλλά και γιατί υπάρχουν μουσικά διαμάντια εκεί έξω. Άρα έχοντας μόνο μικρή επαφή με το στοιχείο λέω ότι η μπάντα αυτή έχει πετύχει αρκετά από τα σημεία που πρέπει να έχει η συγκεκριμένη μουσική, όπως ενέργεια, νεύρο, αυτήν την αίσθηση της εναλλακτικής “αλητείας”, καθώς και την επιθυμία να σηκωθείς και να χτυπηθείς στην μουσική που βγαίνει από τα ηχεία σου. Όμως πέρα από μία υιοθέτηση αυτών δεν έχουν συνθέσεις που να σε συνεπαίρνουν, ούτε έχουν αυτό το κάτι που ψάχνεις σε όποιο είδος μουσικής και αν ακούς. Εν τέλη αξίζουν μόνο μερικά μέρη κάποιων κομματιών, όπου και αυτά δεν σε αγγίζουν όσο θα ήθελες.
4/10
Αλέξανδρος Κωνσταντουράκης
