[Option A]
Μια πολύ καλή προσπάθεια μας έρχεται από το Βανκούβερ του Καναδά, το συγκρότημα ονομάζεται The Hallowed Catharsis και παίζει ένα ιδιαίτερο στυλ που θα μπορούσα να το χαρακτηρίσω παρανοϊκό progressive death metal. Δημιουργήθηκαν το 2013 και μέχρι τώρα έχουν κυκλοφορήσει τρία EPs. Τώρα είναι έτοιμο και το τέταρτο τους EP με τίτλο “Killowner” που είναι η συνέχεια του “Solar Cremation” (2017) και του πρόσφατου single “The Gaia Expulsion” (2019).
Ο νέος δίσκος περιέχει έξι μικρές σε διάρκεια συνθέσεις που έρχονται με μεγάλη ταχύτητα και επιθετικότητα να μας ταρακουνήσουν για τα καλά. Το concept του δίσκου μας αφηγείται την απελπισμένη ιστορία του τέλους της ζωής για ένα μεταλλαγμένο ανθρώπινο κατοικίδιο.
Το “Abduction Sequence” ανοίγει την αυλαία με μια ηρεμία για λίγα δευτερόλεπτα πριν αρχίσει η επίθεση με έναν πολύ γρήγορο και πολύπλοκο ρυθμό. Ακολουθεί το “Forced Mutation” με τις κιθάρες να πλέκουν μεταξύ τους επιθετικά riffs και τα drums να ακολουθούν με μανία. Το τρίτο κομμάτι “Breeding Pits” είναι το πρώτο που αποκάλυψαν προς τα έξω, είναι το πιο πιασάρικο σε ρυθμό και από την μέση και μετά γίνεται εθιστικό με τους Kyle και Claire στις κιθάρες να κάνουν πολύ καλή δουλειά. Το “Swap Meat” συνεχίζει σε ένα καταιγιστικό ρυθμό ενώ στο πολύ τεχνικό “Strays” ξεχωρίζει το έντονο μπάσο και το solo κιθάρας. Ο δίσκος κλείνει με το “Killowner”, το οποίο ξεκινάει αργά με ένα βαρύ ρυθμό και κάνει ένα εντυπωσιακό ξέσπασμα που παρασέρνει τα πάντα στο πέρασμα του.
Οι The Hallowed Catharsis δημιούργησαν ένα δίσκο απρόβλεπτο, βάναυσο και τεχνικό ενώ κατάφεραν με τις εντυπωσιακές κιθάρες να τον διατηρήσουν πιασάρικο. Με εμφανείς επιρροές από πρωτοπόρους του είδους όπως οι Cattle Decapitation, Dying Fetus και Cryptopsy, σε συνδυασμό με την πιο εκλεπτυσμένη επιθετικότητα συγκροτημάτων όπως Origin, Gorod και Despised Icon, το τελικό αποτέλεσμα είναι πολύ καλό. Αναμένουμε έναν ολοκληρωμένο δίσκο.
7/10
Νίκος Λίλλης
[email protected]
[Option B]
Οι The Hallowed Catharsis είναι μια καινούρια σχετικά μπάντα, αφού σχηματίστηκαν το 2013 στον Καναδά με σκοπό να παίξουν progressive death metal. Από τότε έχουν κυκλοφορήσει τέσσερα EPs μαζί με το παρόν.
Παρ’ όλο που σε γενικές γραμμές προσπαθώ να είμαι επιεικής με τις νέες μπάντες που δεν έχουν κυκλοφορήσει κάποιο δίσκο ακόμα, εδώ δυστυχώς εξάντλησα κάθε αυστηρότητα, για το λόγο ότι το συγκρότημα δε μου έδωσε ούτε ένα πάτημα για να μιλήσω. Κάποιες ωραίες ιδέες στα riffs ή στα leads, κάτι που να απαιτεί μια πιο προχωρημένη σκέψη, τίποτα απολύτως.
Το μόνο που έφτασε στα αυτιά μου κατά τη διάρκεια της ακρόασης του EP είναι κυριολεκτικά ένας αχταρμάς από στοιχειά που δίνει την εντύπωση ότι απλά γράφτηκε και μπήκε εκεί χωρίς κάποιο κριτήριο για το αν ταιριάζει ή όχι στη σύνθεση. Προσπαθούν να ακουστούν δυστονικοί, αλλά δεν φτιάχνουν κάτι μουσικό μέσω της δυσαρμονίας (όπως οι σύγχρονοι Immolation για παράδειγμα) θέλουν να ακουστούν τεχνικοί και απλά κουράζουν και τέλος, θέλουν να είναι επιθετικοί, με έναν drummer που δε σταματάει τα blast beats για να κουράσουν ακόμα περισσότερο.
Τα κομμάτια δεν έχουν κάποια συγκεκριμένη δομή, τα riffs είναι ό,τι του φανεί του Λωλοστεφανή και στο τέλος της ημέρας, η κυκλοφορία αποπνέει μια αίσθηση προχειρότητας. Ότι τα κομμάτια γράφτηκαν από παιχταράδες μέσα σε δέκα λεπτά και δε δόθηκε καθόλου σημασία στο πως αυτές οι ιδέες θα μετουσιωθούν σε κάτι καλό, αντίθετα απλά μπήκαν για να λένε «α, το γράψαμε κι αυτό».
Το πράγμα όμως δεν πάει καθόλου έτσι. Γιατί το θέμα στη μουσική, όποια κι αν είναι αυτή, δεν είναι ποιος θα ακουστεί πιο περίεργος, τεχνικός, βίαιος ή οτιδήποτε, αλλά ποιος θα καταφέρει να γράψει καλά τραγούδια. Και ένα πραγματικά καλό τραγούδι έχει πάνω από ένα πράγμα μέσα του. Όχι μόνο τεχνική, όχι μόνο περίεργα μέτρα, όχι μόνο blast beats, ενώ αντίστοιχα αποτελείται από έναν αριθμό στοιχείων που μπορεί ο ακροατής να επεξεργαστεί και όχι όπως εδώ που δε μπορώ να καταλάβω με καμία δύναμη προς τα πού θέλει να το πάει η μπάντα. Περισσότερη σημασία στις συνθέσεις από εδώ και πέρα. Η τεχνική από μόνη της δεν αρκεί για να ακουστείς ουσιώδης.
4/10
Θοδωρής Κατσικονούρης
[email protected]
