Ρε παλικάρια, την παλεύετε την φάση; Βρίσκετε δηλαδή πιο σκόπιμο να μου στείλετε τους στίχους σας απ’ ότι ένα βιογραφικό της μπάντας; Πώς να μην τσαντίζετε έναν συντάκτη πριν καν ακούσει την μουσική σας; Βάλτε ένα ρημάδι Δελτίο Τύπου μέσα και μην τον κάνετε να ψάχνει στα internets για να σας μάθει.
Τι έμαθα λοιπόν για τους Raider; Είναι Καναδοί (από το Οντάριο) και σαν σχήμα υπάρχουν από το 2017. Το 2018 κυκλοφόρησαν έναν EP με τον τίτλο “Urge To Kill” με παραγωγό τον Jonah Kay. Μετά από αυτή την κυκλοφορία, ο ένας κιθαρίστας αποχώρησε και μόλις το 2020 το σχήμα ολοκληρώθηκε πάλι με τον Ira Lehtovaara. Μουσικά κινούνται στον χώρο του death/thrash metal.
Αυτό από μόνο του δίνει μια πολύ καλή ιδέα για τον ήχο τους. Στήνουν έναν τοίχο από κιθάρες. Πράγματι αν κάτι δεν λείπει από το “Guardian” αυτό είναι οι κιθάρες, στις οποίες πάνω έχει γίνει πολύ καλή δουλειά. Ο ήχος είναι αρκετά καθαρός αν και υπάρχει (γενικά) μια old-school προσέγγιση (αυτό που λέμε επιμελώς ατημέλητος). Όταν τα γκάζια ανεβαίνουν τότε το σχήμα έρχεται πιο κοντά στις death επιρροές του με τα απαραίτητα “κακά” φωνητικά.
Το πρόβλημα μου είναι ότι τα κομμάτια του “Guardian” συχνά είναι ένα λεπτό παραπάνω σε διάρκεια απ’ όσο πρέπει. Κανένα δεν πέφτει κάτω από τα πέντε λεπτά ενώ, ειδικά στα γκάζια, ό,τι θέλουν να μας που μπορούν να το κάνουν και πιο σύντομα.
Αυτό δεν είναι απαραίτητα κακό, αλλά προσωπικά με κούρασε σε κάποια, πολλά, σημεία. Είναι σίγουρα ένα ενδιαφέρον ντεμπούτο που προφανώς θα εκτιμήσουν περισσότερο οι οπαδοί του χώρου παρά εγώ.
6,5/10
Μιχάλης Νταλάκος
mdalakosreports@gmail.com
