Χαράς ευαγγέλια για τους απανταχού post/progressive ακροατές ανά την εμφύλιο, και ειδικά για το Ελληνικό κοινό, καθώς οι πολύ αγαπητοί στα μέρη μας The Ocean Collective ή απλά σκέτο The Ocean όπως οι περισσότεροι τους γνωρίζουν, επέστεψαν με την νέα τους κυκλοφορία που έχει τίτλο “Holocene”. Για όσους δεν έχουν ασχοληθεί ιδιαιτέρως με το συγκρότημα ή δεν έχουν γνώση του χώρου, να αναφέρω πως οι The Ocean είναι ένα συγκρότημα ή αλλιώς μία κολεκτίβα μουσικών από το Βερολίνο, με πάνω από 20 χρόνια πορείας κυρίως στο post metal και μετά στο progressive, έχοντας χαρίσει στο κοινό τους έως τώρα εννέα κυκλοφορίες.
Το “Holocene” είναι το δέκατο πόνημα του συγκροτήματος και μας έρχεται σχεδόν τρία χρόνια μετά το πού επιτυχημένο “Phanerozoic II: Mesozoic | Cenozoic” και από την πρώτη νότα αυτής της νέας κυκλοφορίας καταλαβαίνεις πως δεν έχει αλλάξει τίποτα σε σχέση με τον προηγούμενο δίσκο. Κάθε κομμάτι που ακούς, θα μπορούσε κάλλιστα να βρίσκεται στις δυο προηγούμενες κυκλοφορίες καθώς στα δικά μου αυτιά, δεν υπάρχει καμία διαφορά στον ήχο ή στις συνθέσεις στο σύνολό τους, λες και εδώ έχουμε τα απομεινάρια από το “Phanerozoic II…”. Επιπλέον πρέπει να φτάσουμε μέχρι τα μισά του δίσκου και ειδικά λίγο πριν το τέλος του “Atlantic” ώστε να νιώσουμε λίγο ένταση στα αυτιά μας, αφού μέχρι τότε όλα κινούνται σε πολύ μα πάρα πού χαλαρούς ρυθμούς και εντάσεις.
Το “Subboreal” είναι ένα από τα κομμάτια που ξεχώρισα ακούγοντας τον δίσκο και βασικά είναι το μόνο κομμάτι το οποίο συνέχισα να έχω στο μυαλό μου και αφού ολοκλήρωσα στις ακροάσεις για την κριτική, ενώ για όλα τα υπόλοιπα δεν μπορώ να πω το ίδιο εκτός και από το “Unconformities” που ναι μεν έχει ενδιαφέρον αλλά μου φαίνεται πολύ άκυρο σε σχέση με όλα τα υπόλοιπα κομμάτια εδώ. Δεν ξέρω, δεν μπορώ να πω πως αυτή η κυκλοφορία με χαροποίησε, ίσως να φταίει πως άλλα περίμενα να ακούσω και άλλα τελικά ακούω σαν το συγκρότημα να στέρεψε από ιδέες και να χρησιμοποίησε ότι είχε απομείνει από τα προηγούμενα.
5/10
Βαγγέλης Φαρρής
[email protected]
