Οι Σουηδοί, από την πόλη Vänersborg συγκεκριμένα, power metallers Veonity είναι αναμφίβολα μια από τις πιο παραγωγικές μπάντες που έχω γνωρίσει τα τελευταία χρόνια. Δημιουργήθηκαν το 2013 και στα επτά αυτά χρόνια παρουσία τους μετρούν στο ενεργητικό τους ένα EP και τέσσερα full-length albums συμπεριλαμβανομένου του ολοκαίνουργιου “Sorrows” για το οποίο θα κάνουμε λόγο εδώ. Στα αξιοσημείωτα ότι η σύνθεσή τους αυτά τα επτά χρόνια παραμένει χωρίς αλλαγές με τους Anders Sköld (φωνητικά, κιθάρες), Samuel Lundström (κιθάρες), Kristoffer Lidre (μπάσο) και Joel Kollberg (τύμπανα) να αποτελούν τα μέλη της μπάντας.
Η ακρόαση του προηγούμενου άλμπουμ τους “Legend Of The Starborn” με είχε κουράσει αφάνταστα, αφού επρόκειτο για ένα τυπικό δείγμα europower metal με επιρροές από Helloween, Stratovarius, Sonata Arctica και Blind Guardian. Ο κλισαρισμένος ήχος τους, τα όχι και ιδιαίτερα εμπνευσμένα τραγούδια τους, ο αριθμός τους που έφτανε τα δεκατέσσερα και η διάρκεια του που άγγιζε τη μια ώρα και ένα τέταρτο κάθε άλλο παρά είχε βοηθήσει. Περίμενα λοιπόν να δω τη βελτίωση και την εξέλιξη της μπάντας δυο χρόνια μετά με την κυκλοφορία του “Sorrows”.
Δυστυχώς όμως τα πράγματα παραμένουν αναλλοίωτα και στο “Sorrows”, ίδιο μουσικό στυλ και επιρροές, συνολικός ήχος πανομοιότυπος με άπειρες παρόμοιες κυκλοφορίες, η ίδια αδυναμία στις συνθέσεις. Το σύντομο instrumental “Broken” ως intro και άλλα εννέα τραγούδια αποτελούν το album, με μειωμένη αυτή τη φορά διάρκεια σχεδόν στα σαράντα επτά λεπτά και πραγματικά δεν υπάρχει νότα που να μην την έχεις ξανακούσει στο παρελθόν.
Ναι, οι Veonity έχουν στις τάξεις τους έναν πολύ καλό τραγουδιστή με αρκετά μεγάλο εύρος στη φωνή του. Ναι, υπάρχουν τραγούδια σε διάφορους ρυθμούς και ταχύτητες. Ναι, υπάρχουν κάποια καλά, νεοκλασικά κυρίως, solos. Αλλά στο σύνολο τους τα τραγούδια των Σουηδών δεν σου αφήνουν τίποτα με την ολοκλήρωσή τους με χαρακτηριστική την απουσία ενός έστω καθηλωτικού refrain.
Δεύτερος δίσκος από τους Veonity που αφιερώνω χρόνο και τον ακούω διεξοδικά, δεύτερος δίσκος στη σειρά που και αποτυγχάνουν παταγωδώς να με βάλουν στο κλίμα των τραγουδιών τους να μου δημιουργήσουν τα παραμικρό συναίσθημα, να θέλω να πατήσω πάλι την επανάληψη έστω σε ένα τραγούδι. Ελπίζω να μου δώσουν την αφορμή να ξανά αφιερώσω χρόνο σε κυκλοφορία τους στο μέλλον.
Μέχρι τότε πιθανόν να μην ακούσω το “Sorrows” όπως και το “Legend Of The Starborn” ποτέ ξανά. Αν γνωρίζατε τους Veonity και σας άρεσαν οι προηγούμενες δουλειές τους δεν θα απογοητευτείτε με το νέο album. Αν δεν τους γνωρίζετε ρίξτε πρώτα μια «αυτιά» στο “Graced Or Damned” που υπάρχει ως single στο YouTube και πράξτε κατά το δοκούν.
5/10
Πάνος Πρέντζας
panos_1975@hotmail.com
