Εγχώριο αίμα είχα καιρό να δω, πάντα μου κινεί την περιέργεια δουλειά ελληνικής μπάντας. Οι 2 Headed Dogs λοιπόν είναι ένα heavy rock συγκρότημα από την Πρέβεζα, κυκλοφόρησαν το ομότιτλο ντεμπούτο άλμπουμ τους το 2016, και τώρα επιστρέφουν πέντε χρόνια αργότερα με το δεύτερο εγχείρημά τους που φέρει τον τίτλο “The Engine Is On”. Η μπάντα πλέον αποτελείται από τον Γιώργο στην κιθάρα, τον Σπύρο στα τύμπανα, και τον Νίκο στη θέση των φωνητικών και του μπάσου μετά την αποχώρηση του Αντώνη. Ο δίσκος ηχογραφήθηκε στο προσωπικό home studio της μπάντας στην Πρέβεζα και στη συνέχεια τα ίδια τα μέλη επιμελήθηκαν την μίξη και το mastering. Το εξαίρετο εξώφυλλο επιμελήθηκε ο Damage INC.
Η εισαγωγή του “Death Race” είναι ίσως ό,τι καλύτερο μπορεί να συμβεί για να ανοίξει μια συναυλία ή ένα φεστιβάλ. Γενικότερα έχω συνδυάσει αυτή τη μουσική με το τρίπτυχο της ευτυχίας: καλοκαίρι, φεστιβάλ, και μπύρες. Εντάξει ίσως για το καλοκαίρι να λέω ψέματα, οριακά το σιχαίνομαι. Αλλά ναι, οι εκρηκτικές κιθάρες και τα τύμπανα δίνουν το τέλειο έναυσμα για κάτι τέτοιο. Θυμίζοντας πολύ τους Planet Of Zeus στην ταχύτητα του ρυθμού και μέρος της σύνθεσης, το ομότιτλο κομμάτι του δίσκου “The Engine Is On” μπορείτε να φανταστείτε πως μπορεί να ακούγεται.
Με ένα πιο αληθινό rock ‘n’ roll συναίσθημα βάζει μπρος το “Brand New Mother”, θυμίζοντας punk ανά σημεία λόγω φωνής και του ρεφρέν, με συνοδεία στη συνέχεια από ένα πολύ καλό σόλο. Στο “The Prey” παρατηρούνται κάπως πιο χορευτικοί ρυθμοί θυμίζοντας παλιό καλό hard rock. Από την πρώτη κιόλας νότα είχα το προαίσθημα ότι το “Last Chance” θα ήταν το αγαπημένο μου από τον δίσκο και δεν έπεσα έξω, αργοί μελωδικοί stoner rock ρυθμοί και μετά την εισαγωγή έρχεται η groove μεριά, πραγματικά ένα απίστευτο κομμάτι.
Το “Moonlight Reaction” φέρνει στα πιο γρήγορα προαναφερθέντα κομμάτια ενώ το “Round 1” αρχίζει να ανάβει τα αίματα σε ακραίο βαθμό με τον ρυθμό του. Αν μου έλεγες ότι το “Down The Road” βγήκε πριν είκοσι με τριάντα χρόνια πριν, θα το πίστευα εκατό τοις εκατό, έχει έναν old-school χαρακτήρα. Το τελευταίο, το μελωδικό, απαλό κι ερωτιάρικο “You” που κλείνει τον χαμό των τελευταίων είκοσι επτά λεπτών με έναν πολύ όμορφο τρόπο. Πολλά μπράβο στα παιδιά, είχα καιρό να ακούσω τόσο καλό εγχώριο μουσικό εγχείρημα και έμεινα άκρως ευχαριστημένος. Είθε να ανταμωθούμε με μπύρες, κατά προτίμηση μια μέρα χωρίς καύσωνα, σε κάποιο φεστιβάλ να ακούσουμε όλοι μαζί 2 Headed Dogs.
7,5/10
Γιάννης Σεβίλογλου
[email protected]
