Δύσκολη αποδείχτηκε η περίπτωση των Grimmreaper. Μιας και οι περισσότεροι δε θα γνωρίζετε περί τίνος πρόκειται, να αναφέρουμε ότι η μπάντα είναι ένα one-man project του Logan Grimm, ενός νεαρού μουσικού από την Αμερική. Ενδιαφέρον παρουσιάζει το γεγονός ότι η ιδέα να ασχοληθεί με την μουσική ήρθε στον Grimm, αφού αυτός παρακολούθησε στο YouTube μια σειρά διαλέξεων του Jordan Peterson, ψυχολογικού και κοσμολογικού ενδιαφέροντος. Από ότι φαίνεται τα λεγόμενα του προξένησαν τον Grimm μια ανάγκη εσωτερικής αναζήτησης, της οποίας το ταξίδι προσπάθησε να αποτυπώσει στο “The Tragedy Of Being”.
Το “The Tragedy Of Being” αποτελεί την πρώτη δουλειά των Grimmreaper, η οποία αποτελείται από εννέα κομμάτια. Η απάντηση στο που ακριβώς κινείται μουσικά ο δίσκος βρίσκεται κάπου ανάμεσα στους Trivium, στους Machine Head αλλά και στους Dragonforce, επιρροές που αναφέρει και το ίδιο το συγκρότημα στο συνοδευτικό δελτίο. Μοντέρνα riffs ντύνουν όλα τα κομμάτια ανελλιπώς, με σαφείς metalcore αναφορές. Από το εισαγωγικό “Mind’s Mirrors Messing Together” μέχρι και το κλείσιμο με το ομώνυμο κομμάτι. Έχουμε μοντέρνο death metal το οποίο ανακατεύει και πιο μελωδικές φόρμες αγγίζοντας το power, με τα καθαρά, «κρύα» φωνητικά του Grimm να προσδίδουν μια πιο διαστημική θα λέγαμε νότα.
Αυτό που σίγουρα καταφέρνει ο πιτσιρικάς είναι να περάσει μέσω των δαιδαλωδών συνθέσεών του το χάος που μπορεί να προκληθεί στο ανθρώπινο μυαλό από όλες τις υπαρξιακές ερωτήσεις που μπορεί να το ταλανίζουν. Το “Resent” είναι μια αξιόλογη σύνθεση που θα μπορούσε να έχει θέση σε κάποια από τις τελευταίες δουλειές των Trivium. Πολύ καλή στιγμή είναι επίσης το “Prison” που λοξοκοιτάζει προς το industrial και έχει κάποιες πολύ δυνατές κραυγές στα φωνητικά, όπως και το μελωδικό “North Star”.
Από την άλλη μεριά, πρέπει να αναφέρουμε ότι ο δίσκος πάσχει από το σύνδρομο του ντεμπούτου και της έλλειψης ταυτότητας, κυρίως από τις προφανείς επιρροές που αναφέραμε πιο πάνω. Το “Road Of Resistance” είναι παρμένο εξ’ ολοκλήρου από τους Dragonforce και το θεωρώ τελείως παράταιρο με το υπόλοιπο κλίμα του άλμπουμ. Κάτι που θα μπορούσε επιπλέον να διορθωθεί στο μέλλον είναι η μεγάλη διάρκεια των κομματιών. Καταλαβαίνω πως ο Grimm είχε πολλές ιδέες που προσπαθεί να τις χωρέσει αλλά σε αρκετά σημεία κουράζει. Ένα φιλτράρισμα την επόμενη φορά θα κάνει θαύματα.
Το δίνω στους Grimmreaper γιατί το “The Tragedy Of Being” είναι μια εντελώς DIY δουλειά. σφυρηλατημένη στη φλόγα της αγάπης για τη μουσική και της βαθύτερης ανάγκης για έκφραση. Ελπίζω στο επόμενο να αποφευχθούν τα όποια παραστρατήματα και να μιλάμε για κάτι πιο συμπαγές. Σε αντίθεση με κάτι άλλους ψευτο-σπαθοφόρους αυτό τουλάχιστον είναι όντως true.
6/10
Βασίλης Μπατίλας
vasilis_vd@hotmail.com
