Ιδιαίτερη περίπτωση η σκηνή που ξεπήδησε στα 00s. Μιλάμε για εκείνες τις μπάντες που επιδίδονταν σε prog/power προερχόμενες από τη Σουηδία. Κοινά χαρακτηριστικά τους η χριστιανική θεματολογία, τα κοινά μέλη που μοιράζονταν ουκ ολίγες φορές αλλά και η επίβλεψη από τον «πατριάρχη» όλων τους, τον συνήθη ύποπτο Christian Liljegren.
Αν δει κάποιος τη πορεία της συγκεκριμένης σκηνής βέβαια θα παρατηρήσει πως ήταν αρκετά βραχύβια. Τα περισσότερα συγκροτήματα μάλλον περισσότερο ως projects λειτουργούσαν, παρά ως full-time ασχολία. Με δυο, το πολύ τρία, άλμπουμ στο ενεργητικό της κάθε μπάντας, δεν είναι καθόλου άξιο απορίας το ότι ελάχιστες δουλειές μνημονεύονται πλέον, εκτός του κύκλου των τότε φανατικών ανιχνευτών εκείνης της σκηνής.
Ανάμεσα στους Narnia, τους Audiovision, τους Divinefire, τους Wisdom Call, και τόσες άλλες μπάντες, ο κιθαρίστας των Harmony και μετέπειτα και των Darkwater, Markus Sigfridsson ξεκίνησε το 2004 ακόμα ένα project, τους 7Days. Στελέχωσε τη μπάντα με τον Thomas Vikström στα φωνητικά, τον Daniel Flores στα τύμπανα και φυσικά τον Andreas Olsson στο μπάσο και με τη βοήθεια του Kaspar Dahlqvist στα πλήκτρα, οι 7Days κυκλοφόρησαν το 2006 τη πρώτη δουλειά τους “Weight Of The World”, τότε μέσω της Rivel Records του Christian Liljegren.
Βασιζόμενοι περισσότερο στη μυστικιστική λυρική ατμόσφαιρα, παρά στη ταχύτητα, οι 7Days στη πρώτη τους δουλειά παρουσίασαν ένα σκοτεινό μεν, σχετικά εύκολο δε, prog/power το οποίο παρόλη τη φιλότιμη προσπάθεια δε κατάφερε να εντυπωσιάσει. Τα riffs του Sigfridsson αρκετά βαριά αλλά όχι ιδιαίτερα περιπετειώδη, συνοδεύουν τα minimal πλήκτρα του Dahlqvist μέχρι τις στιγμές των solos όπου και οι δυο δείχνουν τις ικανότητές τους. Ο Sigfridsson άλλωστε δεν είχε κρύψει ποτέ την αγάπη του για τον Malmsteen.
Ο Thomas Vikström αναμενόμενα αποδεικνύεται ως «λίρα εκατό». Άλλωστε σε ό,τι έχει χαρίσει τη φωνή του, ήταν και συνεχίζει να είναι πάντα αξιόλογος. Εκφραστικός όσο απαιτεί η μουσική εδώ, χαρίζει και κάποιες πιο ψηλές νότες στις οποίες δε τον έχουμε συνηθίσει και παίρνει επάνω του μεγάλο μέρος της καλής δουλειάς που έχει γίνει στο άλμπουμ.
Εκεί που το “Weight Of The World” χάνει, είναι πως στο σύνολό του σχεδόν κυμαίνεται σε mid-tempo ρυθμούς με ελάχιστες εξάρσεις αλλά και το γεγονός πως οι συνθέσεις καθαυτές δεν είναι αρκετά αξιομνημόνευτες. Λείπουν τα hooks και τα σημεία που θα κάνουν τον ακροατή να γυρίσει ξανά και ξανά στα κομμάτια. Οι 7Days χωρίς απαραίτητα πρωταρχικό στόχο να δημιουργήσουν εύκολη μουσική, φλερτάρουν αναπόφευκτα με τη παγίδα της μονοτονίας.
H φετινή επανακυκλοφορία από την Ulterium προσφέρει πολύ καλύτερο ήχο, ένεκα του remaster που έχει υποστεί, αλλά και ένα bonus κομμάτι, το “Equinox” που αποτελεί μια instrumental σύνθεση του 2009. Χωρίς ιδιαίτερες εκπλήξεις, το “Weight Of The World” συγκαταλέγεται σε μια από τις τίμιες, όχι όμως απαραίτητες δουλειές της σουηδικής prog/power σκηνής.
6/10
Βασίλης Μπατίλας
vasilis_vd@hotmail.com
