Μετά από τον δίσκο που έδωσε μεγαλύτερη ώθηση στο όνομα τους, το “The Premotion”, και σε συνδυασμό του ότι πλέον ο γέρο Ozzy διάλεξε τον Gus G για νέο δικό του κιθαρίστα πάει να πεί πολλά. Άλλωστε το άξιζε αφού ο φίλτατος Σαλονικιός κιθαρίστας έχει δουλέψει πάρα πολύ για να σηκώσει μόνος του ένα τόσο μεγάλο φορτίο και να φτάσει να κάνει τους Firewind ένα από τα πιο hot ονόματα στο διεθνή στερέωμα στο χώρο του heavy/power metal. Για ακόμα μια φορά καταφέρνει να εξεπλήξει τον ακροατή ευχάριστα! Το “Ark Of Lies” κάνει μια δυναμική εισαγωγή για να σε πάει σε ένα από τα hits (και videoclip) του δίσκου, το “Set The World On Fire”, και από εκεί στο δικό μου αγαπημένο “Chariot” το οποίο σου φέρνει στο μυαλό παλιότερες στιγμές της μπάντας (βλ. “Allegiance”album). Βέβαια εδώ και καιρό τριγυρνάει στο κεφάλι μου αυτή η μελωδία από το 02,27 – 02,47 του κομματιού. Ίσως από τα πιο catchy riffs του Σαλονικιού. Ακολουθεί το εμπορικό “Embrace The Sun” ενώ το Interlude “The Departure” είναι ο καλύτερος τρόπος για να ανέβουν οι ταχύτητες με το “Heading For The Dawn”, ένα αμοιγώς euro–power metal κομμάτι. Είναι αρκετά ευκολομνημόνευτο και ο ακροατής θα το λατρέψει. Το διαδέχεται η mid–tempo μπαλάντα “Broken” ενώ το “Cold As Ice” έχει έναν πιο hard rock χαρακτήρα. Το “Kill In The Name Of Love” είναι επίσης μια εμπορική σύνθεση η οποία μένει στον ακροατή ενώ το “S.K.G.” μπορεί άνετα να χαρακτηριστεί ως “Fire & The Fury II”, αφού έχει όλα τα στοιχεία να διαδεχθεί το προανεφερθέν κομμάτι. Από κεί και πέρα το “Losing Faith” μου θύμισε στιγμές του προηγούμενου δίσκου της μπάντας με κάποια ψήγματα στην εισαγωγή από Masterplan (;;;) ενώ λίγο πριν το κλείσιμο το “The Yearning” είναι και αυτό στην ευρύτερη φιλοσοφία του δίσκου ενώ αυτός κλείνει με το “When All Is Said And Done”. Σε γενικές γραμμές δεν μπορώ να πω ότι κατενθουσιάστηκα με το όλο αποτέλεσμα αλλά ούτε παγερά αδιάφορο με άφησε. Το μόνο σίγουρο είναι πως ο δίσκος είναι αντάξιος της ιστορίας των Firewind. Οι φανατικοί οπαδοί θα τον λατρέψουν.
7,5/10
Νίκος Σιγλίδης
