«“Cellar door” – μία λέξη, τόσο ηχηρή όσο ένα μουσικό κομμάτι και τόσο ποιητική, όσο ένα ποίημα. Η ομορφιά αυτής της λέξης, ανεξάρτητα από την σημασία της, έχει προετοιμαστεί πριν πάνω από μισό αιώνα». Με αυτά τα λόγια περιγράφει ο J.R.R. Tolkien το όνομα που επέλεξαν οι Γερμανοί Cella’Door για την μπάντα τους. Το πολυμελές σχήμα που μετρά στις τάξεις του επτά μουσικούς, έρχεται από το Ανόβερο της Γερμανίας με τη δεύτερη full length δουλειά τους μετά το “Endland” το 2008, με τίτλο “Dämmerung“. Gothic metal με πτυχές από folk rock από τους Γερμανούς με δύο τραγουδίστριες, την Natalia και την Patricia, να επιδίδονται σε καθαρά-οπερατικά και ελαφρώς growl φωνητικά. Καθαρές και σαφείς μελωδίες, ιαπωνικές επιρροές λόγω του ‘Kōjō no Tsuki’ (荒城の月) με στίχους μάλιστα στα Ιαπωνικά καθώς πρόκειται για παραδοσιακό τραγούδι της Ιαπωνίας γραμμένο στην περίοδο Meiji, μελωδικότητα τόσο από τις κιθάρες όσο και από το βιολί, χαμηλοί τόνοι, συνθέτουν την ατμόσφαιρα αυτού του δίσκου. Ίσως πολύ φιλόδοξο το σχέδιο των Cella’Door. Παρόλο που πατάει στις βασικές ιδέες του gothic, οι Γερμανοί δεν καταφέρνουν να ενθουσιάσουν. Αντίθετα, πρόκειται για βαρετές, επίπεδες, μονότονες και χωρίς πρωτοτυπία συνθέσεις, που δεν έχουν να προσφέρουν κάτι ουσιαστικό στον ακροατή και σίγουρα όχι κάτι που θα του εντυπωθεί στο μυαλό μετά το πέρας της ακρόασης του “Dämmerung“. Τα σοπράνο φωνητικά επίσης δεν έχουν κάτι αξιόλογο να προσφέρουν. Συνολικά, το όλο εγχείρημα δεν πείθει σε καμία περίπτωση.
4/10
Αλίκη Μαξούτογλου
