Πόσο δυσκολεύομαι όταν έχω να γράψω για μια μπάντα με ισχυρό fan club πράγματα που μάλλον δεν είναι τόσο κολακευτικά για τους φανατικούς θαυμαστές τους. Αλλά αν και οι Xandria μας έχουνε ετοιμάσει έναν προσεγμένο δίσκο, θεωρώ ότι ήταν αρκετά προβλέψιμος, λαμβάνοντας και υπόψη ότι υπάρχουν πολλά πιο άγνωστα συγκροτήματα με πολύ καλύτερες συνθέσεις. Υπάρχουν πιο αληθινά συμφωνικά album, πολύ πιο ωραίες ατμοσφαιρικές μπαλάντες, πιο δυνατά τραγούδια. Και αν αφήσουμε τη σύγκριση με άλλα συγκροτήματα, από μόνος του ο δίσκος θεωρώ πως ακολουθεί μια σίγουρη συνταγή, δοκιμασμένη που θα βρει βέβαιη απήχηση. Η Manuela Kraller έχει μια ισχυρή παρουσία και πολύ καλά κρατεί στους Xandria, θεωρώ δικαιωματικά βρίσκεται σε αυτή τη θέση. Όμως και πάλι, ερμηνευτικά στα φωνητικά της θα ήθελα κάτι παραπάνω από εκείνη. Οπότε, οκ η Tarja και όλο αυτό το κύμα που πρέσβευε μέχρι πρότινος, ενδιαφέρον ήταν και μια χαρά περάσαμε, αλλά πλέον ξεπετάγονται μπάντες από το πουθενά που έχουν προχωρήσει αυτό το είδος και ύφος. Άρα από τα μεγαλύτερα συγκροτήματα περιμένω περισσότερα και να εξελίξουν όσα έχουν ξεκινήσει να κάνουν.
4/10
Ήλια Τσάρα
