Οι Northtale είναι μια all-star μπάντα που απαρτίζεται από τους Bill Hudson (Τrans-Siberian Orchestra, I Am Morbid, ex-U.D.O./Dirkschneider) στην κιθάρα, Patrick Johansson (ex-Yngwie Malmsteen, ex-W.A.S.P.) στα drums, Christian Eriksson (ex-Twilight Force) στα φωνητικά και ολοκληρώνεται από τους Mikael Planefeldt στο μπάσο και τον Jimmy Pitts στα πλήκτρα. Ξεκινάμε με το ομώνυμο κομμάτι “Welcome To Paradise”. Από τις πρώτες νότες καταλαβαίνουμε ότι έχουμε να κάνουμε με έναν κλασικό μοντέρνο Europower δίσκο. Αν εξαιρέσουμε λίγο το riff, όλο το υπόλοιπο κομμάτι είναι πολύ «τυρένιο» και «στρουμφίζει» αρκετά.
Ακολουθεί το “Higher” το οποίο ελπίζουμε να είναι λίγο πιο power. Δυστυχώς όμως δεν είναι και συνεχίζουμε στο ίδιο μονοπάτι. Ωραία και δυναμικά riffs και όλα τα υπόλοιπα να είναι όσο πιο «στρουμφίζον» γίνεται. Συνέχεια έχει το “Follow Me”. Για άλλη μια φορά κινούμαστε σε υπερβολικά μελωδικά μονοπάτια. Μόνο και μόνο το riff από το “The Rhythm Of Life” μας κάνει να θέλουμε να σηκωθούμε να χορέψουμε. Αυτό θα ήταν καλό αν είχαμε να κάνουμε με έναν folk δίσκο και όχι με έναν power. Βέβαια, είναι αρκετά πιασάρικο και αυτό πρέπει να τους το δώσω. Το riff από το “Time To Rise” είναι πιο σκληρό και μας ξυπνάει κάπως. Μετά μπαίνει το ρεφραίν και τα καταστρέφει όλα. Σειρά έχει η πλήρως αδιάφορη μπαλάντα “Way Of The Light”.
Για να μας ταρακουνήσει κάπως έρχεται το “Shape Your Reality” το οποίο εκτός του ρεφραίν πρέπει να είναι ό,τι καλύτερο έχουμε ακούσει μέχρι τώρα. Ακολουθεί το “Everyone’s A Star” του οποίου οι στίχοι είναι μια κοινωνική κατακραυγή και μόνο και μόνο για αυτό είναι το καλύτερο κομμάτι του δίσκου για εμένα. Επίσης, ο ρυθμός στα πλήκτρα είναι εθιστικός. Σειρά έχει το “Siren’s Fall” το οποίο κινείται σε πιο Stratovarius μονοπάτια και μας εκπλήσσει πολύ θετικά. Βέβαια έπρεπε να φτάσουμε στο ένατο κομμάτι για να εντυπωσιαστούμε από τέτοια μεγάλα ονόματα αλλά από το ολότελα…
Από ότι φαίνεται οι Northtale θέλουν προς το τέλος του δίσκου να μας κερδίσουν. Το “Bring Down The Mountain” είναι απίθανο όπως και το “Siren’s Fall”. Δυστυχώς όμως δεν συνεχίζουν έτσι καθώς τα τρία τελευταία κομμάτια του δίσκου είναι το ένα πιο αδύναμο από το άλλο. Έχοντας ως αγαπημένη μπάντα τους Helloween, μπορώ να πω ότι παρεξηγήθηκα όταν η Nuclear Blast είπε ότι οι Northtale τους έχουν ως βασική επιρροή τους. Πιο πολύ μου θύμισαν Twilight Force και δεν μου αρέσουν καθόλου οι Twilight Force…
4/10
Θανάσης Γκότοβος
[email protected]
