Power τρίο από την Καλιφόρνια. Αν δεν σταματήσατε να διαβάζετε την παρουσίαση αυτή στην πρώτη τελεία που έπεσε το μάτι σας μάλλον ξέρεται τι ακολουθεί. Πάντως μπράβο σας γιατί έχετε θάρρος. Οι Crooked Teeth λοιπόν μας έρχονται από την Καλιφόρνια και σαν έτος ίδρυσης έχουν το 2016. Ψάχνοντας λίγο ανακάλυψα ότι έχουν κυκλοφορήσει άλλο ένα EP με τον τίτλο “Pastel” το οποίο δεν έχω ακούσει.
Τα πέντε λοιπόν κομμάτια που περιλαμβάνει το “Honey” λίγο πολύ είναι ακριβώς ότι μπορεί κάποιος να περιμένει: generic / bland pop rock. Κάποια από αυτά είναι λίγο πιο δυνατά και κάποια άλλα βασίζονται σε πιο ηλεκτρονικά στοιχεία. Στιχουργικά μιλούν για τα προβλήματα τις νεολαίας. Για παράδειγμα το “Hate Me” το οποίο συνοδεύεται και από ένα βιντεοκλίπ όπου διάφορα άτομα μιλούν στην αρχή αυτού για το bullying που έχουν υποστεί λόγο της διαφορετικότητας τους. Μπράβο τους.
Συνθέσεις απλοϊκότατες, δύο τρία ακόρντα , λίγο παίξιμο με samples έτσι για το ψάξιμο και βασικά το κολεγιακό rock του σήμερα σε όλη του την βαρεμάρα. Πρακτικά αν έχεις ακούσει ένα σχήμα θα τα έχεις ακούσει όλα.
Θα με ρωτήσετε: σώζεται τίποτα ρε Μιχάλη από το όλο θέμα; Θα σας πω πως ναι. Το ότι κάτι είναι τόσο κοινό και συνηθισμένο δεν το κάνει και αυτόματα κακό. Καλές στιγμές υπάρχουν, φωνή καλή έχει ο τραγουδιστής τους. Από εκεί όμως μέχρι το σημείο του να μπορέσουν να παρουσιάσουν κάτι το μοναδικό που να φέρει σφραγίδα και να τους διαφοροποιεί από την μάζα πιστεύω πως έχουν πάρα πολύ δρόμο.
Το είδα σαν μια συμπαθητική ανάπαυση ανάμεσα στον όγκο των μέτσολ κυκλοφοριών που ακούω και παρουσιάσω στο περιοδικό αυτό. Δεν ξέρω πόσοι από τους αναγνώστες μας μπορεί να βρουν κάτι το ενδιαφέρον, πόσο μάλλον να δώσουν τον οβολό τους για τους Crooked Teeth, αλλά δεδομένα μπορώ να πω ότι έχω ακούσει και πολύ χειρότερα πράγματα.
5/10
Μιχάλης Νταλάκος
mdalakosreports@gmail.com
